- wzniośle
- \wzniośleejprzysłów. od wzniosły
Mówić, przemawiać wzniośle.
Słownik języka polskiego . 2013.
wzniośle
Look at other dictionaries:
wzniośle — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., wzniośleej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. wzniosły: Przemawiać wzniośle. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzniosły — wzniosłyośli, wzniosłyoślejszy «odznaczający się szlachetnością uczuć, dążeń, postawy moralnej; wyrażający takie dążenia, taką postawę moralną; podniosły, uroczysty, górnolotny» Wzniosły charakter, umysł. Wzniosłe ideały, zasady, teorie. Wzniosłe … Słownik języka polskiego
wzniosły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wzniosłyośli, wzniosłyoślejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się szlachetnością, wielkością moralną; wyrażający taką postawę; wielki, szczytny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzniosłe dążenia, ideały, pobudki. Wzniosłe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piękny — 1. Piękne słowa, słówka «obietnice, które nie mają być dotrzymane, wzniosłe, szlachetne słowa, niemające pokrycia w czynach; frazesy»: Ja już wcześniej przeczuwałem, że z impetu lat siedemdziesiątych wiele nie wyjdzie, bo za dużo było pięknych… … Słownik frazeologiczny
górnie — górnieej książk. «górnolotnie, wzniośle, patetycznie» Mówić górnie. Wyrażać się górnie … Słownik języka polskiego
idealnie — idealnieej 1. «doskonale, znakomicie, bezbłędnie, wzorowo, najlepiej; bez zarzutu» Idealnie zgrabna osoba. Idealnie przystosowany do czegoś. Pasować do czegoś idealnie. Dziecko kapryśne, ale w szkole zachowuje się idealnie. 2. «zgodnie z ideą,… … Słownik języka polskiego
oda — ż IV, CMs. odzie; lm D. od 1. «uroczysty, patetyczny utwór poetycki opiewający wybitną postać, doniosłe wydarzenie historyczne, wzniosłe idee itp.» Oda pochwalna. Pisać ody na czyjąś cześć. 2. muz. «kompozycja wokalno instrumentalna zbliżona do… … Słownik języka polskiego
piękny — pięknyni, pięknyniejszy 1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.; mający dużą wartość moralną» Piękne kwiaty, krzewy. Piękny dzień, wieczór. Piękna pogoda. Piękna kobieta, dziewczyna. Piękni chłopcy. Piękne oczy, rysy twarzy.… … Słownik języka polskiego
posłannictwo — n III, Ms. posłannictwowie; lm D. posłannictwoictw «wzniosłe zadanie, misja do spełnienia» Posłannictwo poety, wieszcza. Wierzył w posłannictwo teatru. Jej posłannictwem była praca pedagogiczna. Spełniać posłannictwo dziejowe … Słownik języka polskiego
przeorać — dk IX, przeoraćorzę, przeoraćorzesz, przeoraćorz, przeoraćał, przeoraćany przeorywać ndk VIIIa, przeoraćruję, przeoraćrujesz, przeoraćruj, przeoraćywał, przeoraćywany a. I, przeoraćam, przeoraćasz, przeoraćają, przeoraćaj 1. «orząc pługiem… … Słownik języka polskiego
