- z-
- (w wyrazach, których tematy rozpoczynają się na samogłoskę lub spółgłoskę dźwięczną, a także na s, sz, h, np. zbieleć, zżąć, zsuwać, zszywać, zheblować)1. «przedrostek nadający aspekt dokonaności czasownikom niedokonanym, np. zanalizować, zeuropeizować, zbuntować, zdefiniować, zgiąć, zjeść, zmądrzeć, zgłupieć, związać»2. «przedrostek tworzący czasowniki oznaczające»a) «gromadzenie, zgromadzenie w jedno miejsce, łączenie, złączenie w jedną całość, zespolenie, zharmonizowanie (często z jednoczesnym dodaniem się), np. zbiec się, zbiegać się, zlecieć się, zlatywać się, zderzyć się, zderzać się, zgrać, zgrywać, zsypać, zsypywać»b) «usunięcie czegoś z jakiegoś miejsca, z jakiejś powierzchni, z wierzchu czegoś, oddalenie się od czegoś, zwykle w kierunku z góry na dół, na zewnątrz lub w połączeniu ze zmianą kierunku, np. zbiec, zbiegać, zjechać, zjeżdżać, zdrapać, zdrapywać, zgolić, zmyć, zmywać»3. «składnik pisanych łącznie przyimków złożonych i złożeń zleksykalizowanych, np. znad, zza, zgoła, zinąd, znikąd, zowąd, znienacka, znowu, znów, zrazu, zresztą»
Słownik języka polskiego . 2013.