amuzja — ż I, DCMs. amuzjazji, blm med. «niezdolność do rozpoznawania melodii lub zaburzenie umiejętności śpiewu, gry na instrumencie muzycznym wskutek uszkodzenia kory mózgowej, występujące zwykle z objawami afazji» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
arytmia — ż I, DCMs. arytmiamii, blm 1. «brak rytmu; nierytmiczność» Arytmia silnika. Arytmia w pracy maszyny. 2. med. «zaburzenie rytmu pracy serca wskutek chorób mięśnia sercowego lub zmian w układzie przewodzącym serca; niemiarowość tętna» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
asfiksja — ż I, DCMs. asfiksjasji, blm med. «zaburzenie procesu oddychania wywołane wadliwym funkcjonowaniem narządów oddechowych; powoduje niedobór tlenu w tkankach przy jednoczesnym nadmiarze dwutlenku węgla we krwi; zamartwica» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
asynergia — ż I, DCMs. asynergiagii, blm med. «zaburzenie koordynacji ruchów wskutek uszkodzenia móżdżku, polegające na braku współdziałania grup mięśniowych» … Słownik języka polskiego
biseksualizm — m IV, D. u, Ms. biseksualizmzmie, blm med. «zaburzenie popędu płciowego polegające na tym, że jest on skierowany zarówno ku osobnikom płci przeciwnej, jak i własnej» ‹łac. + seksualizm› … Słownik języka polskiego
degradacja — ż I, DCMs. degradacjacji; lm D. degradacjacji (degradacjacyj) 1. «przeniesienie ze stanowiska wyższego na niższe, obniżenie stopnia służbowego, pozbawienie stanowiska, stopnia służbowego, godności; w wojskowości także: karne przeniesienie do… … Słownik języka polskiego
depersonalizacja — ż I, DCMs. depersonalizacjacji 1. książk. «utrata poczucia odrębności, indywidualności, tożsamości; zanikanie wartości humanistycznych i humanitarnych w sferze stosunków międzyludzkich» 2. psych. «zaburzenie psychiki dotyczące pojmowania własnej… … Słownik języka polskiego
dysfazja — ż I, DCMs. dysfazjazji, blm med. psych. «lekkie, chwilowe zaburzenie mowy» ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
dysfunkcja — ż I, DCMs. dysfunkcjacji; lm D. dysfunkcjacji (dysfunkcjacyj) med. «zaburzenie czynności, nieprawidłowa czynność komórki, tkanki, narządu lub całego ustroju» … Słownik języka polskiego
dyskordancja — ż I, DCMs. dyskordancjacji, blm geol. «zaburzenie we wzajemnym układzie warstw skalnych spowodowane ruchami tektonicznymi lub erozją» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
