zachorować

zachorować
dk IV, \zachorowaćruję, \zachorowaćrujesz, \zachorowaćruj, \zachorowaćował
«stać się chorym, wpaść w chorobę»

Ciężko, obłożnie zachorować.

Zachorować na anginę, na zapalenie płuc, na grypę.

Zachorować na serce, na nerki, na wątrobę.

Zachorować z przemęczenia, z przejedzenia.

przen. pot. «bardzo czegoś zapragnąć»

Zachorować na futro, na modne pantofle, na samochód.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zachorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zachorowaćruję, zachorowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się chorym, zacząć chorować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachorować na raka, na ospę. Zachorować na serce. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pochorować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się chorym; zachorować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochorował się od tych potraw. Pochorowała się z tego zmartwienia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca …   Słownik języka polskiego

  • febra — ż IV, CMs. febrabrze, blm «potoczne określenie gorączki typu malarycznego, malarii (zimnicy) lub w ogóle gorączki z dreszczami» Atak febry. Dostać febry. Mieć, przebyć febrę. Zachorować na febrę. Drżeć, dygotać, trząść się jak w febrze. Febra… …   Słownik języka polskiego

  • gruźlica — ż II, DCMs. gruźlicacy, blm «przewlekła choroba zakaźna ludzi i zwierząt atakująca różne narządy, najczęściej płuca, wywołująca powstawanie w tkankach charakterystycznych tworów (gruzełków)» Gruźlica płuc, kości, skóry. Prątki gruźlicy.… …   Słownik języka polskiego

  • grypa — ż IV, CMs. grypapie zwykle blm «wirusowa choroba zakaźna, często epidemiczna, objawiająca się nieżytem górnych dróg oddechowych (katarem, kaszlem), gorączką, dreszczami, bólem głowy, mięśni itp.» Epidemia grypy. Chory na grypę. Zachorować, zapaść …   Słownik języka polskiego

  • gwałtownie — gwałtownieej przysłów. od gwałtowny a) w zn. 1: Zakończyć gwałtownie rozmowę. Gwałtownie kogoś zaatakować. b) w zn. 2: Serce biło mu gwałtownie. c) w zn. 3: Gwałtownie zachorować. Samochód gwałtownie zahamował …   Słownik języka polskiego

  • heinemedina — [wym. hajnemedina] ż IV, CMs. heinemedinanie, blm pot. «wirusowa choroba zakaźna występująca głównie u dzieci, charakteryzująca się porażeniami mięśni, niekiedy trwałymi; choroba Heinego Medina, porażenie dziecięce, polio» Szczepienia ochronne… …   Słownik języka polskiego

  • niebezpiecznie — niebezpiecznieej przysłów. od niebezpieczny Niebezpiecznie zachorować. Byłoby teraz niebezpiecznie zasnąć. Zrobiło się niebezpieczniej w tych stronach …   Słownik języka polskiego

  • odra — ż IV, CMs. odrze, blm «choroba przeważnie wieku dziecięcego, wirusowa, epidemiczna, zakaźna, objawiająca się wysoką gorączką, nieżytem górnych dróg oddechowych oraz plamistą wysypką» Mieć odrę. Zachorować na odrę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”