Zakończyć gwałtownie rozmowę.
Gwałtownie kogoś zaatakować.
Serce biło mu gwałtownie.
Gwałtownie zachorować.
Samochód gwałtownie zahamował.
Słownik języka polskiego . 2013.
gwałtownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., gwałtownieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. gwałtowny: Zachowywać się gwałtownie. Gwałtownie dyszał. Gwałtownie przystanąć, zahamować. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lawinowo — «gwałtownie, szybko jak lawina» Coś narasta, rozwija się lawinowo … Słownik języka polskiego
lawina — ż IV, CMs. lawinanie; lm D. lawinain «wielka masa śniegu, kamieni lub lodu staczająca się gwałtownie ze zboczy górskich» Lawina śnieżna, kamienna, lodowa. Lawina zsunęła się, ogarnęła, zasypała kogoś. ∆ Lawina pylista «masa suchego, pylistego… … Słownik języka polskiego
wierzgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wierzgaćam, wierzgaća, wierzgaćają {{/stl 8}}– wierzgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wierzgaćnę, wierzgaćnie, wierzgaćnij, wierzgaćnął, wierzgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
