Usta komuś zadrgały.
Zadrgały nozdrza konia.
Powietrze zadrgało od eksplozji.
Płomień świeczki zadrgał.
Głos mu zadrgał ze wzruszenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
zadrgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIIa, zadrgaća, zadrgaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} drgnąć kilka razy; zacząć drgać; zadrżeć, zatrząść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadrgały struny. Zadrgały tory pod… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadrżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zadrżećdrżę, zadrżećdrży, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszyć się drżącym ruchem; też: zacząć drżeć; zadrgać, zatrząść się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… … Słownik języka polskiego
załopotać — dk IX, załopotaćoczę (załopotaćocę), załopotaćoczesz (załopotaćocesz), załopotaćocz, załopotaćał «wydać charakterystyczny odgłos powstający wskutek uderzenia powietrza o jakąś płaszczyznę; spowodować powstanie takiego odgłosu» Żagiel załopotał.… … Słownik języka polskiego
zatrząść — dk XI, zatrząśćtrzęsę, zatrząśćtrzęsiesz, zatrząśćtrząś a. zatrząśćtrzęś, zatrząśćtrząsł, zatrząśćtrzęsła, zatrząśćtrzęśli, zatrząśćtrzęsiony, zatrząśćtrząsłszy «poruszyć szybko czymś albo kimś raz po raz, spowodować wstrząs (lub wstrząsy);… … Słownik języka polskiego
