- zagadać
- dk I, \zagadaćam, \zagadaćasz, \zagadaćają, \zagadaćaj, \zagadaćał, \zagadaćanyzagadnąć dk Va, \zagadaćnę, \zagadaćniesz, \zagadaćnij, \zagadaćnął, \zagadaćnęła, \zagadaćnęli, \zagadaćnięty, \zagadaćnąwszy - zagadywać ndk VIIIa, \zagadaćduję, \zagadaćdujesz, \zagadaćduj, \zagadaćywał, \zagadaćywany1. pot. «zwrócić się do kogoś z jakimś pytaniem, powiedzieć coś do kogoś»
Zagadać do kogoś serdecznie, wesoło, ze współczuciem.
2. pot. «odezwać się głośno, zacząć mówić»Zagadali wszyscy razem.
3. tylko zagadać - zagadywać, pot. «zagłuszyć, zatuszować coś mówieniem; dużo mówiąc odwrócić czyjąś uwagę od właściwego tematu»Zagadać grymaszące dziecko.
zagadać się pot. «spędzić dużo czasu na rozmowie, zająć się rozmową i zapomnieć o czasie»Zagadali się do późna w noc.
Słownik języka polskiego . 2013.