zagonić

zagonić
dk VIa, \zagonićnię, \zagonićnisz, \zagonićgoń, \zagonićnił, \zagonićniony
zagnać dk I, \zagonićam, \zagonićasz, \zagonićają, \zagonićaj, \zagonićał, \zagonićany - zaganiać ndk I, \zagonićam, \zagonićasz, \zagonićają, \zagonićaj, \zagonićał, \zagonićany
«goniąc, pędząc kogoś lub coś doprowadzić do jakiegoś miejsca, celu, zmusić do pójścia gdzieś; zapędzić»

Zagonić dzieci do domu.

Zaganiać krowy do obory.

przen.
a) «siłą zmusić kogoś do czegoś»

Zagonić kogoś do pracy, do nauki.

b) tylko dk «spowodować czyjś wyjazd dokądś, do miejsc odległych»

Wojna zagnała ich daleko od kraju.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zagonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaganiać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaganiać — → zagonić …   Słownik języka polskiego

  • zagnać — → zagonić …   Słownik języka polskiego

  • zaganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaganiaćam, zaganiaća, zaganiaćają, zaganiaćany {{/stl 8}}– zagnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zagonić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb, zaganiaćnię, zaganiaćni, zaganiaćgoń …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dopędzić — dk VIa, dopędzićdzę, dopędzićdzisz, dopędzićpędź, dopędzićdził, dopędzićdzony dopędzać ndk I, dopędzićam, dopędzićasz, dopędzićają, dopędzićaj, dopędzićał, dopędzićany 1. «ścigając kogoś albo coś zrównać się z kimś albo z czymś; dogonić,… …   Słownik języka polskiego

  • zagoniony — zagonionynieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zagonić (p.) zagoniony w użyciu przym., pot. «mający bardzo wiele zajęć zmuszających do ciągłego pośpiechu; zalatany, zapracowany» Był wiecznie zagoniony i na nic nie miał czasu …   Słownik języka polskiego

  • zapędzić — dk VIa, zapędzićdzę, zapędzićdzisz, zapędzićpędź, zapędzićdził, zapędzićdzony zapędzać ndk I, zapędzićam, zapędzićasz, zapędzićają, zapędzićaj, zapędzićał, zapędzićany 1. «pędząc, popędzając zmusić kogoś, coś (zwierzęta) do wejścia gdzieś, do… …   Słownik języka polskiego

  • zaszczuć — dk Xa, zaszczućszczuję, zaszczućszczujesz, zaszczućszczuj, zaszczućszczuł, zaszczućszczuty rzad. zaszczuwać ndk I, zaszczućam, zaszczućasz, zaszczućają, zaszczućaj, zaszczućał, zaszczućany «szczując zwierzę psami doprowadzić je do stanu, w którym …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”