- zapędzić
- dk VIa, \zapędzićdzę, \zapędzićdzisz, \zapędzićpędź, \zapędzićdził, \zapędzićdzony - zapędzać ndk I, \zapędzićam, \zapędzićasz, \zapędzićają, \zapędzićaj, \zapędzićał, \zapędzićany1. «pędząc, popędzając zmusić kogoś, coś (zwierzęta) do wejścia gdzieś, do udania się dokądś; zagonić»
Zapędzić krowy do obory.
Zapędzić dzieci do domu.
◊ pot. Zapędzić kogoś w kozi róg «wykazać swoją zdecydowaną przewagę nad kimś; zakasować kogoś»◊ Zapędzić kogoś w ślepą uliczkę, ślepy zaułek «postawić kogoś w sytuacji bez wyjścia»przen.Los zapędził go daleko od kraju.
2. «energicznie nakłonić kogoś do czegoś; nakazać komuś coś, zmusić kogoś do czegoś; nagonić»Zapędzić dzieci do nauki, do spania.
zapędzić się - zapędzać się «posuwając się szybko, pędząc znaleźć się gdzieś daleko; zapuścić się»Zapędził się za zwierzyną w głąb lasu.
przen. «dać się porwać zapałowi, namiętności; zagalopować się»Zapędzić się w zwierzeniach.
Słownik języka polskiego . 2013.