- zagrać
- dk I, \zagraćgram, \zagraćgrasz, \zagraćgrają, \zagraćgraj, \zagraćgrał, \zagraćgrany1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć»
Zagrać walca, mazurka, tango.
Zagrać na fortepianie, na skrzypcach, na flecie.
Skrzypce zagrały rzewnie.
◊ Zagrać od ucha «zagrać z werwą, z temperamentem»◊ Tak tańczyć (skakać), jak zagrają (jak ktoś zagra) «być posłusznym, uległym, dostosowywać się do kogoś nie mając własnego zdania»◊ Duma, krew zagrała w kimś «ktoś uniósł się dumą»◊ Zagrać na czyichś uczuciach «wykorzystać czyjąś ambicję, dumę, czyjeś uczucia, posłużyć się nimi do własnych celów»◊ pot. Zagrać komuś na nerwach «zdenerwować kogoś, wytrącić kogoś z równowagi»◊ Zagrać komuś na nosie «zakpić z kogoś, zrobić komuś na złość»przen.Zagrały karabiny maszynowe.
2. «wziąć udział w grze sportowej, hazardowej lub towarzyskiej»Zagrać w karty, w szachy.
Zagrać w siatkówkę, w piłkę nożną.
◊ Zagrać na zwłokę «celowo przeciągnąć, przedłużyć jakąś sprawę, opóźnić decyzję w jakiejś sprawie dla własnych korzyści»◊ Zagrać w otwarte karty «ujawnić swoje zamiary, postąpić szczerze, nic nie ukrywając»3. «odtworzyć jakąś postać w sztuce teatralnej, w operze, filmie itp.; wystawić na scenie lub w telewizji utwór sceniczny»Zagrać rolę Papkina w „Zemście".
Zagrać dobrze, źle jakąś rolę.
Sztuka dobrze zagrana.
◊ Zagrać komedię «udać coś, upozorować»4. «o uczuciach, stanach duchowych: uzewnętrznić się, odmalować się, ujawnić się; wystąpić, odezwać się»Radość zagrała na jej twarzy.
Zagrała w kimś chęć zemsty.
5. «zamigotać blaskiem, barwami; rozbłysnąć»Morze zagrało w słońcu złotymi falami.
6. łow. «o psach myśliwskich: zaszczekać goniąc zwierzynę»zagrać się «zapamiętać się w grze, zostać pochłoniętym grą (na instrumencie muzycznym, w karty, w szachy itp.)»Tak się zagrali, że zapomnieli o wszystkim.
Słownik języka polskiego . 2013.
