Ostre, skuteczne, defensywne zagranie.
Zręczne zagranie.
Mieć dziwne, zaskakujące zagrania.
Słownik języka polskiego . 2013.
zagranie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zagrać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zagranie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zagranieań, sport. {{/stl 8}}{{stl 7}} skierowanie piłki, krążka itp.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagranie — Dziwne, niekonwencjonalne, lub nieprzewidywalne zachowanie, które przekracza granice akceptacji; szaleсstwo Eng. Strange, unconventional, or unpredictable behavior that goes beyond the limits of acceptability; an excess … Słownik Polskiego slangu
dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
akcja — ż I, DCMs. akcjacji; lm D. akcjacji (akcjacyj) 1. «zorganizowane działanie zmierzające do osiągnięcia jakiegoś celu» Planowa akcja. Akcja masowa, społeczna. Akcja propagandowa, wyborcza. Akcja żniwna. Akcja wzajemnej pomocy, ochrony zdrowia.… … Słownik języka polskiego
kreacja — ż I, DCMs. kreacjacji; lm D. kreacjacji (kreacjacyj) 1. «sposób odtwarzania przez aktora jakiejś postaci w utworze scenicznym, w filmie; wybitne, oryginalne zagranie roli» Stworzyć wybitną kreację Hamleta. Słynął ze znakomitych kreacji… … Słownik języka polskiego
meczbol — m I, D. a; lm M. e, D. i sport. «w niektórych grach sportowych, np. w tenisie, siatkówce: zagranie piłką kończące grę, jeśli wygrywa je zawodnik lub drużyna, którym do wygrania meczu brakowało tylko jednej piłki; piłka meczowa» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
nieprzepisowy — «niezgodny z przepisami, niewłaściwy» Nieprzepisowe zagranie. Przechodzić przez ulicę w nieprzepisowym miejscu … Słownik języka polskiego
solowy — 1. muz. chor. «wykonywany solo; przeznaczony do wykonywania solo» Utwór solowy. Partia solowa. Taniec, śpiew solowy. 2. sport. «wykonywany przez zawodnika solistę, przeznaczony do sportowej konkurencji indywidualnej, nie zespołowej; rzadziej:… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
