zagrodzić

zagrodzić
dk VIa, \zagrodzićdzę, \zagrodzićdzisz, \zagrodzićgrodź a. \zagrodzićgródź, \zagrodzićdził, \zagrodzićdzony - zagradzać ndk I, \zagrodzićam, \zagrodzićasz, \zagrodzićają, \zagrodzićaj, \zagrodzićał, \zagrodzićany
1. «postawić jakąś zagrodę, oddzielić coś od czegoś, utrudnić lub uniemożliwić dostęp do czegoś, zatarasować przejście»

Zagrodzić plac.

Zagrodzić ulicę zasiekami.

◊ Zagrodzić komuś drogę do czegoś «uniemożliwić komuś osiągnięcie czegoś, nie dopuścić kogoś do czegoś»
2. «otoczyć płotem, ogrodzić»

Zagrodzić działkę siatką.

Plac zagrodzony deskami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zagrodzić — komuś drogę do czegoś zob. droga 32 …   Słownik frazeologiczny

  • zagrodzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zagradzać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagradzać — → zagrodzić …   Słownik języka polskiego

  • zagradzać — Zagrodzić komuś drogę do czegoś zob. droga 32 …   Słownik frazeologiczny

  • zagradzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagradzaćam, zagradzaća, zagradzaćają, zagradzaćany {{/stl 8}}– zagrodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zagradzaćdzę, zagradzaćdzi, zagradzaćgrodź || zagradzaćgródź, zagradzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • pozagradzać — dk I, pozagradzaćam, pozagradzaćasz, pozagradzaćają, pozagradzaćaj, pozagradzaćał, pozagradzaćany «zagrodzić coś z wielu stron; zagrodzić wiele miejsc» Ulice pozagradzane na czas remontu. Pozagradzał pastwisko drutami …   Słownik języka polskiego

  • bariera — ż IV, CMs. barieraerze; lm D. barieraer 1. «przegroda stała lub ruchoma, zwykle w postaci stojaków połączonych prętami żelaznymi, drewnianymi lub sznurem, stawiana dla zasygnalizowania zakazu przejścia, odgradzająca coś lub stanowiąca… …   Słownik języka polskiego

  • odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… …   Słownik języka polskiego

  • płot — m IV, D. u, Ms. płocie; lm M. y «ogrodzenie, zwykle z wbitych w ziemię słupków połączonych żerdziami, do których przytwierdzone są deski, paliki, pręty itp.; parkan» Wysoki, niski, drewniany płot. Płot z desek, z żerdzi, z drutu kolczastego.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”