- zajaśnieć
- dk III, \zajaśniećeje, \zajaśniećniałksiążk. «wydać silny, jasny blask, światło, zaświecić mocno»
Po deszczu zajaśniało znowu słońce.
przen.Twarz zajaśniała radością.
Słownik języka polskiego . 2013.
Po deszczu zajaśniało znowu słońce.
Twarz zajaśniała radością.
Słownik języka polskiego . 2013.
zajaśnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, zajaśniećeję, zajaśniećeje, zajaśniećniał, zajaśniećnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć jaśnieć; wydać jasny blask; rozbłysnąć, zaświecić mocno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… … Słownik języka polskiego
zabłyszczeć — dk VIIb, zabłyszczećczę, zabłyszczećczysz, zabłyszczećbłyszcz, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli 1. «zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić» Śnieg zabłyszczał w słońcu. Brylant zabłyszczał na palcu. Na dnie coś zabłyszczało. 2.… … Słownik języka polskiego
zalśnić — dk VIa, zalśnićlśni, zalśnićlśnił «ukazać się, dać się widzieć jako coś lśniącego; zabłysnąć, zajaśnieć» Ostrze noża zalśniło w słońcu. Zalśniły komuś oczy. Na niebie zalśniły gwiazdy. Między drzewami zalśniło jezioro … Słownik języka polskiego
zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… … Słownik języka polskiego
zaświtać — dk I, zaświtaćta, zaświtaćają, zaświtaćał «zaświecić świtając, zajaśnieć» Ranek zaświtał. W oddali zaświtała zorza. ◊ Coś komuś zaświtało (w głowie) «ktoś zaczął coś rozumieć, czegoś się domyślać» … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa a. IVb, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśnie, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnąłem || zabłysnąćsłem, zabłysnąćnął || zabłysnąćbłysł, zabłysnąćnęła || zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli || zabłysnąćbłyśli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabłyszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zabłyszczećczę, zabłyszczećczy, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zalśnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIb, zalśnićni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydać błysk; ukazać się jako coś lśniącego, błyszczącego; zabłyszczeć, zajaśnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg zalśnił w blasku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień