zakołatać

zakołatać
dk IX, \zakołataćaczę (\zakołataćacę), \zakołataćaczesz (\zakołataćacesz), \zakołataćacz, \zakołataćał, rzad. I, \zakołataćam, \zakołataćasz, \zakołataćają, \zakołataćaj, \zakołataćał
«uderzając o coś, spowodować głuchy odgłos; zastukać, załomotać»

Zakołatać do drzwi.

◊ Serce zakołatało «serce zabiło mocno»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zakołatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa a. VIIIa, zakołataćaczę || zakołataćacę || zakołataćam, zakołataćacze || zakołataćace || zakołataća, zakołataćaczą || zakołataćacą || zakołataćają {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć w coś kilka razy, powodując powstanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakołatać — Serce zakołatało nadzieją, lękiem zob. serce 23 …   Słownik frazeologiczny

  • zastukać — dk I, zastukaćam, zastukaćasz, zastukaćają, zastukaćaj, zastukaćał «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, spowodować charakterystyczny odgłos; wydać taki odgłos wskutek uderzeń; zapukać, zakołatać» Zastukać do drzwi. Zastukać ołówkiem… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”