zakończyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakończyćczę, zakończyćczy, zakończyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić, doprowadzić coś do końca; zaprzestać czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesłuchanie zakończono ok. 4 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakończyć — życie zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
zakończyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zostać zakończonym, doprowadzonym do końca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakończyła się wojna w Jugosławii. Zakończyły się eliminacje do konkursu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakańczać — → zakończyć … Słownik języka polskiego
zakończać — → zakończyć … Słownik języka polskiego
zakończać — Zakończyć życie zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
zakańczać — Zakończyć życie zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
zabastować — zakończyć pracę … Słownik gwary warszawskiej
zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… … Słownik języka polskiego
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
