zakrzyczeć

zakrzyczeć
dk VIIb, \zakrzyczećczę, \zakrzyczećczysz, \zakrzyczećkrzycz, \zakrzyczećczał, \zakrzyczećeli, \zakrzyczećczany
zakrzyknąć dk Va, \zakrzyczećnę, \zakrzyczećniesz, \zakrzyczećnij, \zakrzyczećnął, \zakrzyczećnęła, \zakrzyczećnęli, \zakrzyczećnięty - zakrzykiwać ndk VIIIb, \zakrzyczećkuję, \zakrzyczećkujesz, \zakrzyczećkuj, \zakrzyczećiwał, \zakrzyczećiwany
1. zwykle dk «zawołać silnym głosem, bardzo głośno, wydać okrzyk; krzyknąć»

Zakrzyczeć okropnym, nieludzkim głosem.

Zakrzyczeć z przerażenia.

2. tylko zakrzyczeć - zakrzykiwać «mówiąc głośno, krzykliwie zagłuszyć coś, czyjąś wypowiedź; nie dać komuś dojść do słowa»

Chciał coś powiedzieć, ale go zakrzyczano.

Dzieci zakrzykiwały rozmowę dorosłych.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zakrzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zakrzykiwać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakrzyczeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa zakrzyczećczę, zakrzyczećczy, zakrzyczećczał, zakrzyczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakrzykiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zakrzykiwaćkuję, zakrzykiwaćkuje, zakrzykiwaćany {{/stl 8}}– zakrzyczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiąc głośno, przekrzykując kogoś nie pozwalać mu wypowiedzieć własnego zdania, własnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • zakrakać — dk IX, zakrakaćkraczę, zakrakaćkraczesz, zakrakaćkracz, zakrakaćał, zakrakaćany 1. «o krukach, wronach i innych ptakach: wydać charakterystyczny głos podobny do skrzeku» Wrony złowieszczo zakrakały. 2. pot. «nie dać komuś dojść do głosu, nie… …   Słownik języka polskiego

  • zawrzeszczeć — dk VIIb, zawrzeszczećczę, zawrzeszczećczysz, zawrzeszczećwrzeszcz, zawrzeszczećczał, zawrzeszczećczeli, zawrzeszczećczany 1. «odezwać się wrzeszcząc; wrzasnąć» Dzieci zawrzeszczały na podwórku. 2. rzad. «wrzeszcząc zagłuszyć, zakrzyczeć kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • zawyć — dk Xa, zawyćwyję, zawyćwyjesz, zawyćwyj, zawyćwył 1. «o psie, wilku i innych zwierzętach z rodziny psów: odezwać się wyciem» Pies zawył przeciągle. 2. «wydać przeciągły, niski dźwięk; zahuczeć» Syrena zawyła. Wiatr zawył za oknem. 3. pot. «głośno …   Słownik języka polskiego

  • zakrakać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}krakać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakrakać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zakrakaćkraczę, zakrakaćkracze, zakrakaćany pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zagłuszyć czyjąś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakrzyknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zakrzyknąćnę, zakrzyknąćnie, zakrzyknąćnij, zakrzyknąćnął, zakrzyknąćnęli{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co zakrzyczeć II. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zawrzeszczećczę, zawrzeszczećczy, zawrzeszczećczał, zawrzeszczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydać wrzask, odezwać się wrzeszcząc; wrzasnąć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”