załatać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}łatać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, łataćam, łataća, łataćają, łataćany {{/stl 8}}– załatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} naszywać, wstawiać, naklejać łaty na miejsce dziurawe, zniszczone itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łatać spodnie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siano — Wykręcić się sianem «znaleźć wyjście z jakiejś przykrej sytuacji za pomocą wybiegu, wykrętu; wymigać się, wykpić się byle czym»: – Wiesz, Ewelinko, jutro z samego rana wybiorę się do Milanówka, do rządcy. Trzeba koniecznie załatać dach przed… … Słownik frazeologiczny
przestrzelina — ż IV, CMs. przestrzelinanie; lm D. przestrzelinain «dziura powstała w czymś wskutek przestrzelenia; także rana powstała wskutek przebicia ciała kulą na wylot» Płaszcz ze śladami przestrzelin. Sprawdzać przestrzeliny na tarczy. Załatać… … Słownik języka polskiego
wyłatać — dk I, wyłataćam, wyłataćasz, wyłataćają, wyłataćaj, wyłataćał, wyłataćany «poprzyszywać, powstawiać łaty, załatać wszystkie dziury» Wyłatać dach. Wyłatana sukienczyna … Słownik języka polskiego
zakleić — dk VIa, zakleićkleję, zakleićkleisz, zakleićklej, zakleićkleił, zakleićklejony zaklejać ndk I, zakleićam, zakleićasz, zakleićają, zakleićaj, zakleićał, zakleićany «spoić, złączyć coś za pomocą kleju, skleić; klejąc załatać coś» Zakleić kopertę.… … Słownik języka polskiego
dziura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dziurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór wydrążony w głąb lub zrobiony na wylot jakiegoś przedmiotu (ciała stałego), będący wynikiem celowego działania lub uszkodzenia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zalutować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zalutowaćtuję, zalutowaćtuje, zalutowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} lutując, uszczelnić, załatać coś, zatkać otwór w czymś metalowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zalutować nieszczelną rynnę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień