- chlupotać
- ndk IX, \chlupotaćocze (\chlupotaćoce), \chlupotaćał«o cieczy, substancji płynnej: przelewać się, wydając charakterystyczny odgłos; bulgotać, chlupać»
Mleko chlupocze w bańkach.
Słownik języka polskiego . 2013.
chlupotać
Look at other dictionaries:
chlupotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, chlupotaćam || chlupotaćoczę || chlupotaćocę, chlupotaća || chlupotaćocze || chlupotaćoce, ają || chlupotaćoczą || chlupotaćocą {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wodzie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bełtać — ndk I, bełtaćam, bełtaćasz, bełtaćają, bełtaćaj, bełtaćał, bełtaćany, rzad. IX, bełtaćłczę, bełtaćłczesz, bełcz, bełtaćał, bełtaćany «mącić ciecz» Bełtać mleko. Bełtać zupę łyżką. bełtać się «o płynach: poruszać się z charakterystycznym odgłosem; … Słownik języka polskiego
chlupać — ndk IX, chlupaćpię, chlupaćpiesz, chlup, chlupaćał chlupnąć dk Va, chlupaćnę, chlupaćniesz, chlupaćnij, chlupaćnął, chlupaćnęła, chlupaćnęli, chlupaćnąwszy 1. «o cieczy, substancji płynnej: przelewać się, wydając charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
chlupotanie — n I rzecz. od chlupotać Chlupotanie fal jeziora … Słownik języka polskiego
ciamkać — ndk I, ciamkaćam, ciamkaćasz, ciamkaćają, ciamkaćaj, ciamkaćał 1. «jeść głośno; mlaskać» 2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać» Błoto ciamkało pod nogami … Słownik języka polskiego
mlaskać — ndk I, mlaskaćam, mlaskaćasz, mlaskaćają, mlaskaćaj, mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz mlasnąć dk Va, mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęła, mlaskaćnęli, mlaskaćnąwszy 1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem… … Słownik języka polskiego
chlupać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, chlupaćpię, chlupaćpie {{/stl 8}}– chlupnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, chlupaćnę, chlupaćnie, chlupaćnij, chlupaćnął, chlupaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wodzie lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
