- zamożność
- ż V, DCMs. \zamożnośćści, blmrzecz. od zamożny
Dojść do znacznej zamożności.
Zamożność kogoś, czegoś wzrasta, zwiększa się.
Widoczna, rzucająca się w oczy zamożność.
Oznaka zamożności społeczeństwa.
Słownik języka polskiego . 2013.
zamożność
Look at other dictionaries:
zamożność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa. DCMc. zamożnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. zamożny: Zamożność gospodarzy, wsi. W czyimś domu panuje zamożność. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bogactwo — n III, Ms. bogactwowie; lm D. bogactwoactw 1. «ogół dóbr mających dużą wartość materialną, zasobność w te dobra; majątek, skarb, zamożność, majętność, dobrobyt» Bogactwa kopalne, naturalne, mineralne. Mieć wielkie bogactwa. Osiągnąć bogactwo. 2.… … Słownik języka polskiego
dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku … Słownik języka polskiego
dobrobyt — m IV, D. u, Ms. dobrobytycie, blm «dostatek, zamożność» Powszechny dobrobyt. Wzrost dobrobytu. Osiągnąć dobrobyt. Zapewnić komu dobrobyt … Słownik języka polskiego
dostatek — m III, D. dostatektku, N. dostatektkiem 1. blm «dobrobyt, zamożność, bogactwo» Żyć w dostatku. 2. lm M. dostatektki, D. dostatektków zwykle w lm, przestarz. «to, co się posiada, mienie, dobytek» Używać dostatków. ◊ dziś żywa: Opływać w dostatki… … Słownik języka polskiego
nowobogacki — nowobogackiccy rzad. «odnoszący się do ludzi od niedawna wzbogaconych i do cechującego ich złego smaku, braku kultury» Dom urządzony z nowobogackim przepychem. Nowobogacki stosunek do dzieł sztuki. nowobogacki, nowobogacka w użyciu rzecz. rzad.… … Słownik języka polskiego
porosnąć — + rzad. poróść dk Vc, porosnąćrosnę, porosnąćrośniesz, porosnąćrośnij, porosnąćrósł, porosnąćrosła, porosnąćrośli, porosnąćrośnięty a. porosnąćrosły, porosnąćrósłszy porastać ndk I, porosnąćam, porosnąćasz, porosnąćają, porosnąćaj, porosnąćał 1.… … Słownik języka polskiego
względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… … Słownik języka polskiego
zasobność — ż V, DCMs. zasobnośćści, blm 1. «obfitość jakichś zasobów, dobre zaopatrzenie w coś» Zasobność złóż węglowych. Zasobność gleb w mikroelementy. 2. «zamożność, dostatek» Zasobność państwa … Słownik języka polskiego
dorobkiewicz — Człowiek, który niedawno dorobił się i wydaje dużo pieniędzy, by pokazać swoją zamożność; nuworysz Eng. A person having only recently become rich and tending to tastelessly spend a lot of money to prove one s wealth; a nouveau riche … Słownik Polskiego slangu
