zaopatrzyć

zaopatrzyć
dk VIb, \zaopatrzyćrzę, \zaopatrzyćrzysz, \zaopatrzyćpatrz, \zaopatrzyćrzył, \zaopatrzyćrzony - zaopatrywać ndk VIIIa, \zaopatrzyćruję, \zaopatrzyćrujesz, \zaopatrzyćruj, \zaopatrzyćywał, \zaopatrzyćywany
1. «dostarczyć coś, zwłaszcza coś pożądanego, niezbędnego, potrzebnego»

Zaopatrzyć sklepy w towary.

Zaopatrywać kogoś w pomoce naukowe.

Zaopatrzyć kogoś na drogę.

2. «wyposażyć w odpowiednie urządzenia; zainstalować coś w czymś, na czymś, przy czymś»

Budynek zaopatrzony w urządzenia ogrzewcze.

Kasa zaopatrzona w system alarmowy.

Pompa zaopatrzona w silnik elektryczny.

∆ Zaopatrzyć książkę, artykuł itp. we wstęp, w komentarz, w przedmowę, w ryciny, mapy itp. «poprzedzić tekst książki, artykułu itp. wstępem, komentarzem, przedmową; umieścić w książce, w artykule itp. ryciny, mapy itp.»
∆ Zaopatrzyć dokument, pismo itp. w pieczęć, stempel, podpis itp. «przyłożyć do dokumentu, pisma pieczęć, stempel; złożyć podpis na czymś; oznaczyć, opatrzyć coś pieczęcią, podpisem itp.»
zaopatrzyć się - zaopatrywać się «kupić, zgromadzić coś potrzebnego; zabrać ze sobą potrzebne na daną okazję rzeczy; wyekwipować się»

Zaopatrzyć się na podróż, na wyprawę.

Zaopatrzyć się w niezbędne narzędzia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zaopatrzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaopatrywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaopatrywać się – zaopatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabywać coś niezbędnego; gromadzić coś z myślą o czymś, zabierać ze sobą coś potrzebnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaopatrywać się w papier do drukarki. Zaopatrzyć się w cement i gwoździe. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaopatrywać — → zaopatrzyć …   Słownik języka polskiego

  • uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy …   Słownik języka polskiego

  • zaopatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaopatrywaćruję, zaopatrywaćruje, zaopatrywaćany {{/stl 8}}– zaopatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaopatrywaćtrzę, zaopatrywaćtrzy, zaopatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pourządzać — dk I, pourządzaćam, pourządzaćasz, pourządzaćają, pourządzaćaj, pourządzaćał, pourządzaćany 1. «zaopatrzyć wiele pomieszczeń w odpowiednie wyposażenie; umeblować, zagospodarować» Pourządzano kawiarenki w stylu secesji. 2. pot. «urządzić wiele… …   Słownik języka polskiego

  • artykuł — m IV, D. u, Ms. artykułule; lm M. y 1. «niewielka praca (np. szkic literacki, rozprawka naukowa, felieton, recenzja, reportaż) umieszczona w czasopiśmie, encyklopedii, słowniku itp.» Interesujący artykuł. Artykuł dyskusyjny, krytyczny, polemiczny …   Słownik języka polskiego

  • dozbroić — dk VIa, dozbroićbroję, dozbroićbroisz, dozbroićbrój, dozbroićbroił, dozbroićbrojony dozbrajać ndk I, dozbroićam, dozbroićasz, dozbroićjają, dozbroićjaj, dozbroićany 1. «uzupełnić uzbrojenie, lepiej uzbroić» Dozbroić armię. 2. techn. «dodatkowo… …   Słownik języka polskiego

  • gees — m IV, D. u, Ms. geessie; lm M. y 1. pot. «gminna spółdzielnia (zaopatrzenia i zbytu) „Samopomoc Chłopska » Członek geesu. 2. pot. «sklep prowadzony przez tę spółdzielnię» Kupić coś, zaopatrzyć się w coś w geesie …   Słownik języka polskiego

  • obsprawić — dk VIa, obsprawićwię, obsprawićwisz, obsprawićspraw, obsprawićwił, obsprawićwiony obsprawiać ndk I, obsprawićam, obsprawićasz, obsprawićają, obsprawićaj, obsprawićał, obsprawićany, pot. «zaopatrzyć kogoś w najniezbędniejsze rzeczy, zwłaszcza w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”