- zapaprać
- dk IX, \zapapraćprzę, \zapapraćprzesz, \zapapraćpaprz, \zapapraćprał, \zapapraćpranypot. «zabrudzić, zawalać»
Zapaprać ubranie.
zapaprać się, pot. «zabrudzić się, zawalać się»Zapaprał się farbami.
Słownik języka polskiego . 2013.
zapaprać
Look at other dictionaries:
zababrać — dk IX, zababraćbrzę, zababraćbrzesz, zababraćabrz, zababraćał, zababraćany a. I, zababraćam, zababraćasz, zababraćają, zababraćaj pot. «zabrudzić, zapaprać, powalać» Zababrać ręce smarem. Co dzień wraca ze szkoły cały zababrany. ◊ Zababrać sobie … Słownik języka polskiego
zapaćkać — dk I, zapaćkaćam, zapaćkaćasz, zapaćkaćają, zapaćkaćaj, zapaćkaćał, zapaćkaćany 1. pot. «zabrudzić czymś, zawalać, zapaprać» Zapaćkane smarem ręce. 2. pogard. «brzydko, niedbale pomalować, zamalować» Zapaćkać ściany żółtą farbą … Słownik języka polskiego
