zapłonąć

zapłonąć
dk Vb, \zapłonąćnę, \zapłonąćniesz, \zapłonąćpłoń, \zapłonąćnął, \zapłonąćnęła, \zapłonąćnęli
1. «zacząć się palić płomieniem, rozgorzeć»

Zapłonęły ogniska.

Ogień zapłonął na kominku.

przen.
a) «zabarwić się intensywną barwą, zwykle czerwoną»

Maki zapłonęły w słońcu.

b) «stać się rozpalonym, gorącym, okryć się rumieńcem; zarumienić się»

Zapłonął rumieńcem wstydu.

Policzki jej zapłonęły rumieńcem.

c) «zostać ogarniętym, ożywionym jakimś silnym, gwałtownym uczuciem; o mocnym uczuciu, idei, myśli itp.: ogarnąć, opanować kogoś»

Oczy jej zapłonęły gniewem, nienawiścią, miłością, radością.

Zapłonąć ku komuś uczuciem.

Entuzjazm, radość, żądza sławy zapłonęła w kimś, w czyimś sercu.

2. «płonąc, żarząc się zaświecić»

Zapłonęły latarnie, lampy, neony.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zapłonąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zapłonąćnę, zapłonąćnie, zapłonąćpłoń, zapłonąćnął, zapłonąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć płonąć; rozgorzeć, zapalić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłonęły zapałki.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… …   Słownik języka polskiego

  • miłość — ż V, DCWMs. miłośćści 1. blm «głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, umiłowanie, kochanie kogoś, czegoś; gorące, namiętne uczucie do osoby płci odmiennej; pot. także: stosunek miłosny, pożycie erotyczne» Wielka, gorąca, szczera, dozgonna,… …   Słownik języka polskiego

  • rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… …   Słownik języka polskiego

  • rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… …   Słownik języka polskiego

  • zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

  • zapałać — dk I, zapałaćam, zapałaćasz, zapałaćają, zapałaćaj, zapałaćał daw. «zapalić się, zapłonąć» dziś tylko we fraz. książk. Zapałać miłością, uczuciem, gniewem, zemstą, żądzą czegoś «zostać ogarniętym uczuciem (miłości, gniewu), chęcią zemsty, żądzą» …   Słownik języka polskiego

  • święty gniew — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co święte oburzenie: Zapłonąć świętym gniewem. Uniósł się świętym gniewem. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaświecić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaświecać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaświecić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skierować na coś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”