zaprzeć

zaprzeć
dk XI, \zaprzećprę, \zaprzećprzesz, \zaprzećprzyj, \zaprzećparł, \zaprzećparty, \zaprzećparłszy - zapierać ndk I, \zaprzećam, \zaprzećasz, \zaprzećają, \zaprzećaj, \zaprzećał, \zaprzećany
1. «zwykle w odniesieniu do oddechu: powstrzymać, wstrzymać, zatamować»

Mróz zapierał dech.

∆ Dech komuś zapiera «ktoś z trudem oddycha, brak komuś tchu»
◊ Z zapartym tchem «z natężeniem, z największą uwagą»
2. «zagłębiając coś oprzeć mocno, wtłoczyć, weprzeć»

Zaprzeć łopatę w ziemię.

zaprzeć się - zapierać się
1. «mocno się odepchnąć od jakiegoś punktu oparcia; wbijając, zagłębiając w coś nogi stanąć mocno»

Zaprzeć się nogami o ziemię.

2. «nie przyznać się do czegoś, zaprzeczyć czemuś; wyprzeć się czegoś, kogoś»

Zaprzeć się rodziny, przyjaciół.

Zaprzeć się własnej przeszłości.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zaprzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapierać II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprzeć się — siebie «postąpić niezgodnie ze swoimi przekonaniami»: Nie ma świadomości, że zapiera się siebie. On chce po prostu żyć za wszelką cenę. Przekrój 26/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapierać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprzeć — Dech komuś zapiera (w piersiach) zob. dech 4. Okna, drzwi itp. zaparte na głucho zob. głucho. Z zapartym tchem zob. dech 8 …   Słownik frazeologiczny

  • zapierać się – zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierać się mocno o coś, nie dając się poruszyć lub szukając punktu oparcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaparł się nogami w ziemię. Zaparł się rękami o framugę drzwi. Zaparł się i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapierać się — Zaprzeć się siebie «postąpić niezgodnie ze swoimi przekonaniami»: Nie ma świadomości, że zapiera się siebie. On chce po prostu żyć za wszelką cenę. Przekrój 26/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • zaparcie — n I 1. rzecz. od zaprzeć. 2. «obstrukcja, zatwardzenie» 3. «ofiarne, wytrwałe, pełne wysiłku działanie; poświęcenie, samozaparcie» Pracować z całym zaparciem nad czymś. zaparcie się 1. rzecz. od zaprzeć się. 2. to samo, co zaparcie w zn. 3… …   Słownik języka polskiego

  • zapierać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapieraćam, zapieraća, zapierać ają, zapieraćany {{/stl 8}}– zaprać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zapieraćpiorę, zapieraćpierze, zapieraćpierz, zapieraćany {{/stl 8}}{{stl 7}} prać wstępnie, zwykle ręcznie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • człowieczeństwo — n III, Ms. człowieczeństwowie, blm «natura ludzka, istotne cechy człowieka, godność ludzka; bycie człowiekiem» Zdolność tworzenia kultury jest znamieniem człowieczeństwa. Zaprzeć się swego człowieczeństwa …   Słownik języka polskiego

  • zapierać — I → zaprać II → zaprzeć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”