Zatarg graniczny.
Międzynarodowy zatarg.
Zatarg o ziemię, o łąkę.
Wywołać zatarg.
Mieć z kimś zatarg.
Doszło do zatargu.
Słownik języka polskiego . 2013.
zatarg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} spór, konflikt wywołany sprzecznością interesów, poglądów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatarg o tereny przygraniczne, o płace. Zatargi rodzinne, sąsiedzkie, międzynarodowe. Powstał zatarg. Mieć z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Яблоновский Ян Станислав — польский писатель (1669 1731), сын знаменитого полководца. Был влиятельным магнатом; достиг достоинства коронного канцлера. Во время войны Карла XII с Августом II Я. держал сначала сторону последнего, но затем сделался приверженцем своего… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Яблоновский, Ян Станислав — польский писатель (1669 1731), сын знаменитого полководца. Был влиятельным магнатом; достиг достоинства коронного канцлера. Во время войны Карла XII с Августом II Я. держал сначала сторону последнего, но затем сделался приверженцем своего… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Костёл на Скалке — Достопримечательность Костёл на Скалке Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa i Męczennika … Википедия
kolizja — ż I, DCMs. kolizjazji; lm D. kolizjazji (kolizjazyj) 1. «zbieg niezgodnych lub sprzecznych ze sobą okoliczności, interesów, zasad, przepisów itp.; sprzeczność» Kolizja życiowa. Kolizja obowiązków. Kolizja uczucia i rozsądku. Kolizja uczucia z… … Słownik języka polskiego
konflikt — m IV, D. u, Ms. konfliktkcie; lm M. y «sprzeczność interesów, poglądów; niezgodność, spór, zatarg, kolizja» Konflikt rodzinny, społeczny, zbrojny. Konflikt w małżeństwie. Konflikty między ludźmi. Wejść z kimś, z czymś w konflikt. Załagodzić… … Słownik języka polskiego
przeprawa — ż IV, CMs. przeprawawie; lm D. przeprawaaw 1. «przeprawianie się przez trudny teren, przez naturalną przeszkodę; przejazd, przejście» Przeprawa przez góry, przez pustynię. Przeprawa łodzią, tratwą przez jezioro. Wojska rozpoczęły przeprawę przez… … Słownik języka polskiego
rozprawić się — dk VIa, rozprawić sięwię się, rozprawić sięwisz się, rozprawić siępraw się, rozprawić sięwił się rozprawiać się ndk I, rozprawić sięam się, rozprawić sięasz się, rozprawić sięają się, rozprawić sięaj się, rozprawić sięał się «załatwić porachunki… … Słownik języka polskiego
scysja — ż I, DCMs. scysjasji; lm D. scysjasji (scysjasyj) «ostra wymiana zdań; zatarg, konflikt, kłótnia» Krótka, mała, niegroźna, ostra, poważna scysja. Miał scysję z szefem. Często dochodziło między nimi do scysji. Scysja powstaje, wybucha między kimś… … Słownik języka polskiego
spór — m IV, D. sporu, Ms. sporze; lm M. spory «spieranie się z kimś; polemika, zatarg» Spory graniczne, międzynarodowe. Zażarty, namiętny, zajadły spór. Spór między bratem a (i) siostrą. Rozstrzygnąć spór. Zażegnać spór. Toczy się spór o pieniądze.… … Słownik języka polskiego
