Zatrwożyły kogoś złe wieści.
Zatrwożył się o swoją przyszłość.
Słownik języka polskiego . 2013.
zatrwożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zatrwożyćżę, zatrwożyćży, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: wzbudzać lęk, przerażenie, przejmować obawą, niepokojem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatrwożyły wszystkich wieści o Czarnobylu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatrwożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przerazić się, zaniepokoić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatrwożyła się o męża. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatrważać — → zatrwożyć … Słownik języka polskiego
strwożyć — dk VIb, strwożyćżę, strwożyćżysz, strwóż, strwożyćżył, strwożyćżony «wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć» Nagły hałas strwożył zebranych. Strwożone dziecko. strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się,… … Słownik języka polskiego
zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… … Słownik języka polskiego
zatrwożony — zatrwożonyżeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zatrwożyć (p.) zatrwożony w użyciu przym. książk. «wyrażający trwogę, strach, lęk» Zatrwożone spojrzenie … Słownik języka polskiego
strwożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć trwogę; przestraszyć się, przerazić się, przelęknąć się, zatrwożyć się, zestrachać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwożyć się na widok czegoś. Strwożył się, gdy usłyszał o chorobie matki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
