- zaufany
- \zaufanyni«taki, na którym można polegać, któremu się ufa; pewny»
Zaufany przyjaciel.
Zaufana osoba.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zaufany przyjaciel.
Zaufana osoba.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaufany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zaufanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, którego darzy się pełnym zaufaniem, na którym można polegać; pewny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufany przyjaciel. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powiernik — m III, DB. a, N. powiernikkiem; lm M. powiernikicy, DB. ów 1. «człowiek przyjazny, zaufany, któremu ktoś się zwierza ze swoich spraw osobistych, tajemnic» Dyskretny powiernik. Zrobić z kogoś swojego powiernika. Uczynić kogoś swoim powiernikiem. 2 … Słownik języka polskiego
doradca — m odm. jak ż II, DCMs. doradcacy; lm M. doradcacy, DB. doradcaców «ten, kto udziela porad, doradza» Poufny, zaufany doradca. Doradca króla, wodza, szefa. Sztab doradców. Mieć dobrego, złego doradcę. ∆ Doradca prawny «osoba znająca ustawy i… … Słownik języka polskiego
famulus — m IV, DB. a, Ms. famulususie; lm M. y, DB. ów daw. «zaufany sługa» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
konfident — m IV, DB. a, Ms. konfidentncie; lm M. konfidentnci, DB. ów 1. «agent wywiadu, tajny wywiadowca; szpieg» Konfident policji. 2. przestarz. «człowiek zaufany; powiernik, przyjaciel» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kumoter — m IV, DB. kumotertra, Ms. kumotertrze; lm M. kumotertrzy a. kumotertrowie, DB. kumotertrów 1. pot. «ktoś z kliki związanej wspólnymi interesami, pokrewieństwem, wzajemnym popieraniem się» Zaufany kumoter. 2. gw. «kum, dobry znajomy, przyjaciel»… … Słownik języka polskiego
wierny — wiernyni, wiernyniejszy 1. «dochowujący komuś, czemuś wiary, nie zdradzający kogoś; służący komuś z oddaniem, przywiązany do kogoś; będący wyrazem, objawem oddania; zaufany, pewny, lojalny» Wierny przyjaciel. Wierna żona. Wierna miłość, przyjaźń … Słownik języka polskiego
zausznik — m III, DB. a, N. zausznikkiem; lm M. zausznikicy, DB. ów przestarz. «czyjś zaufany powiernik, potajemnie donoszący mu o innych, znoszący plotki» Być czyimś zausznikiem … Słownik języka polskiego
doradca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. doradcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która udziela porad, doradza; konsultant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufany, dobry, zły doradca. Doradca prawny, handlowy, podatkowy. Doradca prezydenta. Mieć doradców.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konfident — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. konfidentncie; lm M. konfidentnci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tajny współpracownik wywiadu, policji; wywiadowca, szpieg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konfident wywiadu obcego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień