zaufany

zaufany
\zaufanyni
«taki, na którym można polegać, któremu się ufa; pewny»

Zaufany przyjaciel.

Zaufana osoba.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zaufany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zaufanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, którego darzy się pełnym zaufaniem, na którym można polegać; pewny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufany przyjaciel. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powiernik — m III, DB. a, N. powiernikkiem; lm M. powiernikicy, DB. ów 1. «człowiek przyjazny, zaufany, któremu ktoś się zwierza ze swoich spraw osobistych, tajemnic» Dyskretny powiernik. Zrobić z kogoś swojego powiernika. Uczynić kogoś swoim powiernikiem. 2 …   Słownik języka polskiego

  • doradca — m odm. jak ż II, DCMs. doradcacy; lm M. doradcacy, DB. doradcaców «ten, kto udziela porad, doradza» Poufny, zaufany doradca. Doradca króla, wodza, szefa. Sztab doradców. Mieć dobrego, złego doradcę. ∆ Doradca prawny «osoba znająca ustawy i… …   Słownik języka polskiego

  • famulus — m IV, DB. a, Ms. famulususie; lm M. y, DB. ów daw. «zaufany sługa» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • konfident — m IV, DB. a, Ms. konfidentncie; lm M. konfidentnci, DB. ów 1. «agent wywiadu, tajny wywiadowca; szpieg» Konfident policji. 2. przestarz. «człowiek zaufany; powiernik, przyjaciel» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kumoter — m IV, DB. kumotertra, Ms. kumotertrze; lm M. kumotertrzy a. kumotertrowie, DB. kumotertrów 1. pot. «ktoś z kliki związanej wspólnymi interesami, pokrewieństwem, wzajemnym popieraniem się» Zaufany kumoter. 2. gw. «kum, dobry znajomy, przyjaciel»… …   Słownik języka polskiego

  • wierny — wiernyni, wiernyniejszy 1. «dochowujący komuś, czemuś wiary, nie zdradzający kogoś; służący komuś z oddaniem, przywiązany do kogoś; będący wyrazem, objawem oddania; zaufany, pewny, lojalny» Wierny przyjaciel. Wierna żona. Wierna miłość, przyjaźń …   Słownik języka polskiego

  • zausznik — m III, DB. a, N. zausznikkiem; lm M. zausznikicy, DB. ów przestarz. «czyjś zaufany powiernik, potajemnie donoszący mu o innych, znoszący plotki» Być czyimś zausznikiem …   Słownik języka polskiego

  • doradca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. doradcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która udziela porad, doradza; konsultant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufany, dobry, zły doradca. Doradca prawny, handlowy, podatkowy. Doradca prezydenta. Mieć doradców.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konfident — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. konfidentncie; lm M. konfidentnci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tajny współpracownik wywiadu, policji; wywiadowca, szpieg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konfident wywiadu obcego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”