zawarcie

zawarcie
n I
rzecz. od I, II zawrzeć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… …   Słownik frazeologiczny

  • dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… …   Słownik frazeologiczny

  • bigamia — ż I, DCMs. bigamiamii, blm «zawarcie małżeństwa przez osobę, która pozostaje w ważnym związku małżeńskim; dwużeństwo» Dopuścić się bigamii. Popełnić bigamię. ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • cywilny — cywilnyni 1. «nie będący wojskowym, nie odnoszący się do wojska» Ludność cywilna. Cywilny zawód. Lotnictwo cywilne. ◊ Cywilne ubranie, cywilna czapka itp. «ubranie nie będące mundurem, czapka nie wchodząca w skład umundurowania» 2. «odnoszący się …   Słownik języka polskiego

  • dwumęstwo — n III, Ms. dwumęstwowie, blm praw. «zawarcie przez kobietę nowego związku małżeńskiego bez rozwiązania poprzedniego; biandria» …   Słownik języka polskiego

  • dwużeństwo — n III, Ms. dwużeństwowie, blm «zawarcie nowego związku małżeńskiego, gdy poprzedni nie został jeszcze prawnie rozwiązany; bigamia» …   Słownik języka polskiego

  • mezalians — m IV, D. u, Ms. mezalianssie; lm M. e ( y) przestarz. «zawarcie małżeństwa z osobą tzw. niższego stanu lub pochodzącą ze środowiska niżej cenionego w społeczeństwie; dziś (nieco żartobliwie): poślubienie osoby uważanej z jakichś względów za… …   Słownik języka polskiego

  • ożenek — m III, D. ożeneknku, N. ożeneknkiem; lm M. ożeneknki książk. «zawarcie związku małżeńskiego przez mężczyznę; ożenienie się» Ożenek z piękną panną. Ożenek dla pieniędzy …   Słownik języka polskiego

  • pertraktować — ndk IV, pertraktowaćtuję, pertraktowaćtujesz, pertraktowaćtuj, pertraktowaćował «prowadzić pertraktacje, rokowania, przygotowujące zawarcie układów, umów; układać się, negocjować» Pertraktować z kimś. Pertraktować o czymś …   Słownik języka polskiego

  • polisa — ż IV, CMs. polisasie; lm D. polisais «dokument stwierdzający zawarcie umowy ubezpieczeniowej, wydany przez zakład ubezpieczeń, zapewniający wypłatę określonej sumy przewidzianej w umowie za straty poniesione przez ubezpieczonego bez jego winy»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”