zawezwać

zawezwać
dk IX, \zawezwaćwę, \zawezwaćwiesz, \zawezwaćwij, \zawezwaćał, \zawezwaćany
książk. «wydać komuś polecenie stawienia się gdzieś; przywołać, wezwać (zwykle służbowo)»

Zawezwać kogoś do dyrektora, do ministerstwa.

Sąd zawezwał go w celu przesłuchania.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wezwać — dk IX, wezwaćzwę, wezwaćzwiesz, wezwaćzwij, wezwaćzwał, wezwaćzwany wzywać ndk I, wezwaćam, wezwaćasz, wezwaćają, wezwaćaj, wezwaćał, wezwaćany 1. «zawiadomić kogoś, polecić komuś, by przybył, by się stawił gdzieś, przed kimś; przywołać, przyzwać …   Słownik języka polskiego

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”