zawieruszyć

zawieruszyć
dk VIb, \zawieruszyćszę, \zawieruszyćszysz, \zawieruszyćrusz, \zawieruszyćszył, \zawieruszyćszony - rzad. zawieruszać ndk I, \zawieruszyćam, \zawieruszyćasz, \zawieruszyćają, \zawieruszyćaj, \zawieruszyćał, \zawieruszyćany,
pot. «zagubić, zarzucić»

Zawieruszyć rękawiczki.

zawieruszyć się - rzad. zawieruszać się «zniknąć, pójść nie wiadomo dokąd; zostać schowanym nie wiadomo gdzie; zapodziać się»

Dziecko się zawieruszyło w parku.

List gdzieś się zawieruszył.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zawieruszać się – zawieruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ginąć, zapodziewać się gdzieś, przepadać gdzieś niepostrzeżenie; znikać, nie wiadomo gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rachunek za telefon gdzieś się zawieruszył. Brat zawieruszył się na wojnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podziać — dk Xb, podziaćdzieję, podziaćdziejesz, podziaćdziej, podziaćdział, podziaćdziali a. podziaćdzieli, podziaćdziany podziewać ndk I, podziaćam, podziaćasz, podziaćają, podziaćaj, podziaćał, podziaćany «umieścić coś nie wiadomo gdzie, zawieruszyć,… …   Słownik języka polskiego

  • zapodziać — dk Xb, zapodziaćdzieję, zapodziaćdziejesz, zapodziaćdziej, zapodziaćdział, zapodziaćdziali a. zapodziaćdzieli, zapodziaćdziany rzad. zapodziewać ndk I, zapodziaćam, zapodziaćasz, zapodziaćają, zapodziaćaj, zapodziaćał, zapodziaćany «wetknąć coś… …   Słownik języka polskiego

  • zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek …   Słownik języka polskiego

  • zawieruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad., cz. ndk VIIIa, zawieruszaćam, zawieruszaća, zawieruszaćają, zawieruszaćany {{/stl 8}}– zawieruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zawieruszaćszę, zawieruszaćszy, zawieruszaćszony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gubić, zarzucać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści …   Słownik języka polskiego

  • zginąć — dk Vb, zginąćnę, zginąćniesz, zgiń, zginąćnął, zginąćnęła, zginąćnęli, zginąćnąwszy 1. «ponieść śmierć, zostać zabitym, stracić życie w walce; polec, paść» Zginąć tragicznie. Zginąć śmiercią walecznych. Zginąć na polu chwały. Zginąć za wielką… …   Słownik języka polskiego

  • zabłąkać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zabłąkać sięam się, zabłąkać sięa się, zabłąkać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmylić, zgubić drogę; zabłądzić, pobłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabłąkać się w lesie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zagubićbię, zagubićbi, zagubićbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} położyć, umieścić coś tak, że nie można tego znaleźć; zapodziać, zawieruszyć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagubić czyjeś notatki. Zagubić czyjś adres. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapaść się pod ziemię — {{/stl 13}}{{stl 7}} zniknąć, zginąć bez śladu; przepaść, zawieruszyć się na dobre : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszukiwania nic nie dały, złodzieje zapadli się pod ziemię. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”