Zażegnać awanturę, zatarg.
Zażegnywać niebezpieczeństwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
zażegnywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zażegnywaćnuję, zażegnywaćnuje, zażegnywaćany {{/stl 8}}– zażegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zażegnywaćam, zażegnywaća, zażegnywaćają, zażegnywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nie dopuszczać do czegoś złego, oddalać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spór — m IV, D. sporu, Ms. sporze; lm M. spory «spieranie się z kimś; polemika, zatarg» Spory graniczne, międzynarodowe. Zażarty, namiętny, zajadły spór. Spór między bratem a (i) siostrą. Rozstrzygnąć spór. Zażegnać spór. Toczy się spór o pieniądze.… … Słownik języka polskiego
załagodzić — dk VIa, załagodzićdzę, załagodzićdzisz, załagodzićgodź (załagodzićgódź), załagodzićdził, załagodzićdzony rzad. załagadzać ndk I, załagodzićam, załagodzićasz, załagodzićają, załagodzićaj, załagodzićał, załagodzićany «uczynić coś mniej dotkliwym,… … Słownik języka polskiego
zło — n III, Ms. złu, blm «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego» Zło społeczne, moralne. Nieuniknione, nieodwracalne, niewybaczalne,… … Słownik języka polskiego
