załagodzić

załagodzić
dk VIa, \załagodzićdzę, \załagodzićdzisz, \załagodzićgodź (\załagodzićgódź), \załagodzićdził, \załagodzićdzony - rzad. załagadzać ndk I, \załagodzićam, \załagodzićasz, \załagodzićają, \załagodzićaj, \załagodzićał, \załagodzićany
«uczynić coś mniej dotkliwym, przykrym, mniej gwałtownym; zmniejszyć przeciwieństwa między czymś a czymś, ostrość czegoś; uspokoić, zażegnać, uśmierzyć»

Załagodzić ból, cierpienie.

Załagodzić czyjś gniew obietnicą poprawy.

Załagodzić sprawę, spór, konflikt.

załagodzić się «zostać załagodzonym»

Konflikt się załagodził.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • załagodzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}łagodzić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łagodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łagodzićdzę, łagodzićdzi, łagodzićgodź || łagodzićgódź, łagodzićdzony {{/stl 8}}– załagodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zażegnywać, powściągać coś, co jest gwałtowne, burzliwe : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ślepy — 1. pot. Mówić (o czymś) jak ślepy o kolorach «mówić o czymś, czego się nie rozumie, nie wie, nie zna»: Na temat pieniędzy ciotka miała wyrobione zdanie, którego nic na świecie nie było w stanie zmienić. – Dyskusja jest teoretyczna – chciałem… …   Słownik frazeologiczny

  • kłótnia — ż I, DCMs. kłótniani; lm D. kłótniani «ostra wymiana zdań, słów między osobami zdenerwowanymi, podnieconymi, mającymi jakieś pretensje do siebie, nie zgadzającymi się pod jakimś względem; sprzeczka, spór» Kłótnia brata z siostrą. Kłótnia między… …   Słownik języka polskiego

  • konflikt — m IV, D. u, Ms. konfliktkcie; lm M. y «sprzeczność interesów, poglądów; niezgodność, spór, zatarg, kolizja» Konflikt rodzinny, społeczny, zbrojny. Konflikt w małżeństwie. Konflikty między ludźmi. Wejść z kimś, z czymś w konflikt. Załagodzić… …   Słownik języka polskiego

  • zacałować — dk IV, zacałowaćłuję, zacałowaćłujesz, zacałowaćłuj, zacałowaćował, zacałowaćowany zacałowywać ndk VIIIa, zacałowaćowuję, zacałowaćowujesz, zacałowaćowuj, zacałowaćywał, zacałowaćywany 1. «wiele razy pocałować; obsypać pocałunkami» Tylko jej na… …   Słownik języka polskiego

  • zażegnać — dk I, zażegnaćam, zażegnaćasz, zażegnaćają, zażegnaćaj, zażegnaćał, zażegnaćany zażegnywać ndk VIIIa, zażegnaćnuję, zażegnaćnujesz, zażegnaćnuj, zażegnaćywał, zażegnaćywany «odwrócić, oddalić coś złego, nie dopuścić do czegoś złego, zapobiec… …   Słownik języka polskiego

  • kłótnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kłótniani {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowna, ostra, emocjonalna wymiana zdań, słów między zdenerwowanymi osobami, mającymi coś do zarzucenia sobie, niezgadzającymi się w jakiejś kwestii, kończąca się często obrazą …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konflikt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. konfliktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zetknięcie się sprzecznych, wykluczających się nawzajem dążeń, działań, poglądów; niezgodność, sprzeczność, antagonizm :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”