- zażyłość
- ż V, DCMs. \zażyłośćści, blm«bliskie, poufałe, zażyłe stosunki»
Serdeczna, przyjacielska zażyłość.
Być w zażyłości z kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
Serdeczna, przyjacielska zażyłość.
Być w zażyłości z kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
zażyłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. zażyłośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bliska, serdeczna znajomość, poufałe stosunki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wejść z kimś w zażyłość. Być z kimś w bliskiej, przyjacielskiej zażyłości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bliskość — ż V, DCMs. bliskośćści, blm 1. «małe oddalenie w przestrzeni; sąsiedztwo» Mieszkać w bliskości lasu. Bliskość morza. 2. «szybkie następstwo w czasie» Bliskość śmierci. Bliskość pożegnania. 3. «serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki» Uczucie… … Słownik języka polskiego
długotrwały — «trwający przez długi czas; przewlekły» Długotrwała choroba, rekonwalescencja. Długotrwała burza, susza. Długotrwałe oklaski. Długotrwała przyjaźń, zażyłość … Słownik języka polskiego
komitywa — ż IV, CMs. komitywawie, blm «bliskie, przyjacielskie stosunki; zażyłość, poufałość» Być, żyć z kimś w bliskiej, w najlepszej komitywie. Wejść w komitywę z kimś. Dopuścić, przypuścić kogoś do komitywy. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
koneksja — ż I, DCMs. koneksjasji; lm D. koneksjasji (koneksjasyj) zwykle w lm «związek, znajomość, zażyłość z kimś, zwłaszcza z osobami wpływowymi; powiązanie, powinowactwo, pokrewieństwo» Koneksje artystyczne, rodzinne. Miał liczne koneksje wśród… … Słownik języka polskiego
konfidencja — ż I, DCMs. konfidencjacji, blm książk. «przyjazne, familiarne stosunki; poufałość, zażyłość» Być z kimś w konfidencji ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kumpelski — kumpelskiscy pot. «dotyczący kumpla; kumplowski, koleżeński» Kumpelska zażyłość. Kumpelskie układy. Być z kimś na kumpelskiej stopie … Słownik języka polskiego
kuzynowski — kuzynowskiscy przym. od kuzyn Przywiązanie kuzynowskie. Zażyłość kuzynowska … Słownik języka polskiego
poufałość — ż V, DCMs. poufałośćści; lm MD. poufałośćści «poufałe zachowanie się wobec kogoś; bezceremonialność, zażyłość, familiarność» Koleżeńska, rodzinna poufałość. Rozmawiać z kimś, traktować kogoś z poufałością. Nie pozwalać na żadne poufałości. Nie… … Słownik języka polskiego
przemienić — dk VIa, przemienićnię, przemienićnisz, przemienićmień, przemienićnił, przemienićniony przemieniać ndk I, przemienićam, przemienićasz, przemienićają, przemienićaj, przemienićał, przemienićany «nadać komuś, czemuś inną postać, formę, przeobrazić,… … Słownik języka polskiego