przemienić

przemienić
dk VIa, \przemienićnię, \przemienićnisz, \przemienićmień, \przemienićnił, \przemienićniony - przemieniać ndk I, \przemienićam, \przemienićasz, \przemienićają, \przemienićaj, \przemienićał, \przemienićany
«nadać komuś, czemuś inną postać, formę, przeobrazić, przekształcić w coś innego niż poprzednio; zmienić»

Uśmiech przemienił mu twarz.

Przemienić nieużytki w urodzajne gleby.

Przemieniać ludzi w zwierzęta (w bajkach).

przemienić się - przemieniać się «stać się innym, przeobrazić się; zmienić swoją postać, formę itp.»

Przemienić się wewnętrznie.

Ich zażyłość przemieniła się w przyjaźń.

Śnieg przemienił się w błoto.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • przemieniać się – przemienić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zyskiwać nową formę, postać, przechodzić metamorfozę; przeobrażać się, przekształcać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasto powoli przemienia się w nowoczesną metropolię. Dziewczyna przemieniła się w rybę. Przemienić się całkowicie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przemieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przemieniaćam, przemieniaća, przemieniaćają, przemieniaćany {{/stl 8}}– przemienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przemieniaćnię, przemieniaćni, przemieniaćmień, przemieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmieniać kogoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kopyto — n III, Ms. kopytoycie; lm D. kopytoyt 1. «puszka rogowa otaczająca ostatnie człony palców u ssaków kopytnych» Końskie kopyta. Tętent kopyt. ∆ łow. Gonić kopytem «o psie myśliwskim: gonić zwierza po śladach» ◊ Móc zjeść konia z kopytami «móc zjeść …   Słownik języka polskiego

  • obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

  • odmienić — dk VIa, odmienićnię, odmienićnisz, odmienićmień, odmienićnił, odmienićniony odmieniać ndk I, odmienićam, odmienićasz, odmienićają, odmienićaj, odmienićał, odmienićany 1. «uczynić kogoś albo coś innym; przeobrazić, przemienić, zamienić» Odmienić… …   Słownik języka polskiego

  • odparować — I dk IV, odparowaćruję, odparowaćrujesz, odparowaćruj, odparowaćował, odparowaćowany odparowywać ndk VIIIa, odparowaćowuję, odparowaćowujesz, odparowaćowuj, odparowaćywał, odparowaćywany 1. «pozbawić jakieś ciało substancji ciekłych przez… …   Słownik języka polskiego

  • poobracać — dk I, poobracaćam, poobracaćasz, poobracaćają, poobracaćaj, poobracaćał, poobracaćany 1. «obrócić, ustawić kolejno w pozycji odwrotnej wiele czegoś» Poobracać krzesła do góry nogami. 2. «obrócić czymś wielokrotnie, pokręcić czymś przez jakiś… …   Słownik języka polskiego

  • przekształcić — dk VIa, przekształcićcę, przekształcićcisz, przekształcićkształć, przekształcićcił, przekształcićcony przekształcać ndk I, przekształcićam, przekształcićasz, przekształcićają, przekształcićaj, przekształcićał, przekształcićany 1. «nadać czemuś… …   Słownik języka polskiego

  • zakląć — dk Xc, zakląćklnę, zakląćklniesz, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęła, zakląćklęli, zakląćklęty zaklinać ndk I, zakląćam, zakląćasz, zakląćają, zakląćaj, zakląćał, zakląćany 1. tylko dk «wypowiedzieć przekleństwo, przekląć» Zakląć brzydko,… …   Słownik języka polskiego

  • zamienić — dk VIa, zamienićnię, zamienićnisz, zamienićmień, zamienićnił, zamienićniony zamieniać ndk I, zamienićam, zamienićasz, zamienićają, zamienićaj, zamienićał, zamienićany 1. «dać, otrzymać coś w zamian za coś, zastąpić jedną rzecz inną; zrobić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”