zdeformować

zdeformować
dk IV, \zdeformowaćmuję, \zdeformowaćmujesz, \zdeformowaćmuj, \zdeformowaćował, \zdeformowaćowany
«pozbawić właściwej formy, właściwego kształtu, zniekształcić»

Nieodpowiednie obuwie zdeformowało jej stopy.

Ciąża zdeformowała jej sylwetkę.

Zdeformowany nos.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zdeformować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deformować (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • deformować się – zdeformować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić dotychczasowy kształt, formę, fason; zniekształcać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odzież zdeformowała się w praniu. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkształcić — dk VIa, odkształcićcę, odkształcićcisz, odkształcićkształć, odkształcićcił, odkształcićcony odkształcać ndk I, odkształcićam, odkształcićasz, odkształcićają, odkształcićaj, odkształcićał, odkształcićany «pozbawić pierwotnego kształtu,… …   Słownik języka polskiego

  • skazić — dk VIa, skażę, skazićzisz, skaź, skazićził, skażony skażać ndk I, skazićam, skazićasz, skazićają, skazićaj, skazićał, skazićany 1. «zanieczyścić powierzchnię przedmiotu środkami trującymi lub ciałami promieniotwórczymi» Teren skażony. 2. «uczynić …   Słownik języka polskiego

  • spaczyć — dk VIb, spaczyćczę, spaczyćczysz, spacz, spaczyćczył, spaczyćczony «spowodować wykrzywienie, wygięcie czegoś, zwykle drewnianego; wypaczyć, wykrzywić» Wilgoć spaczyła podłogę. przen. Spaczyć dziecku charakter niewłaściwym wychowaniem. spaczyć się …   Słownik języka polskiego

  • stopić — dk VIa, stopićpię, stopićpisz, stop, stopićpił, stopićpiony stapiać ndk I, stopićam, stopićasz, stopićają, stopićaj, stopićał, stopićany 1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego,… …   Słownik języka polskiego

  • wykrzywić — dk VIa, wykrzywićwię, wykrzywićwisz, wykrzywićkrzyw, wykrzywićwił, wykrzywićwiony wykrzywiać ndk I, wykrzywićam, wykrzywićasz, wykrzywićają, wykrzywićaj, wykrzywićał, wykrzywićany «uczynić, zrobić coś krzywym; skrzywić, wygiąć, wypaczyć,… …   Słownik języka polskiego

  • wypaczyć — dk VIb, wypaczyćczę, wypaczyćczysz, wypaczyćpacz, wypaczyćczył, wypaczyćczony wypaczać ndk I, wypaczyćam, wypaczyćasz, wypaczyćają, wypaczyćaj, wypaczyćał, wypaczyćany «spowodować wygięcie, zniekształcenie, skrzywienie czegoś» Wilgoć wypaczyła… …   Słownik języka polskiego

  • zdefasonować — dk IV, zdefasonowaćnuję, zdefasonowaćnujesz, zdefasonowaćnuj, zdefasonowaćował, zdefasonowaćowany «spowodować utratę fasonu, kształtu; zniekształcić, zdeformować» Zdefasonowane buty. zdefasonować się «ulec zdefasonowaniu, stracić właściwy kształt …   Słownik języka polskiego

  • zniekształcić — dk VIa, zniekształcićcę, zniekształcićcisz, zniekształcićkształć, zniekształcićcił, zniekształcićcony zniekształcać ndk I, zniekształcićam zniekształcićasz, zniekształcićają, zniekształcićaj, zniekształcićał, zniekształcićany 1. «pozbawić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”