zdradzać

zdradzać
ndk I, \zdradzaćam, \zdradzaćasz, \zdradzaćają, \zdradzaćaj, \zdradzaćał, \zdradzaćany - zdradzić dk VIa, \zdradzaćdzę, \zdradzaćdzisz, zdradź, \zdradzaćdził, \zdradzaćdzony
1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi»

Zdradzać ojczyznę, kraj, organizację.

◊ Zdradzić czyjeś zaufanie «oszukać, zawieść kogoś, kto miał zaufanie (do danej osoby)»
2. «odstępować od czegoś (od wyznawanych ideałów, od swych zapatrywań itp.), zrywać z kimś, czymś, sprzeniewierzać się czemuś»

Zdradzić ideały młodości.

Zdradzić malarstwo dla rzeźby.

3. «nie dochowywać wierności małżeńskiej, wierności w uczuciach dla kogoś»
4. «czynić coś jawnym, wyjawiać, ujawniać coś; demaskować»

Zdradzić tajemnicę zawodową.

Zdradzić swój zamiar, swoje plany na przyszłość.

Tropy na śniegu zdradzały lisa.

Wymowa zdradzała cudzoziemca.

Nie zdradził nikomu swoich uczuć.

5. «okazywać mimo woli, objawiać, przejawiać coś»

Zdradzał objawy choroby psychicznej.

Zdradzał wielki talent aktorski.

Nie zdradzał ochoty do rozmowy.

zdradzać się - zdradzić się
1. «o parze małżonków, osób kochających się: zdradzać siebie wzajemnie»

Zdradzali się bez skrupułów.

2. «wyjawiać swoje myśli, uczucia, zamiary, wydawać się z czymś; ujawniać się, demaskować się»

Zdradzić się wyrazem twarzy.

Zdradził się ze swoimi zamiarami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zdradzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zdradzaćam, zdradzaća, zdradzaćają, zdradzaćany {{/stl 8}}– zdradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zdradzaćdzę, zdradzaćdzi, zdradź, zdradzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdradzać się – zdradzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o małżonkach, osobach związanych uczuciowo: zdradzać siebie wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczęli się zdradzać zaraz po ślubie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… …   Słownik języka polskiego

  • sypać się — I – sypnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś sypkim, drobnym, miałkim: przemieszczać się, wydostawać się skądś; odpadać małymi kawałkami od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mąka sypie się z pękniętej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • milczeć — jak kamień, jak grób, jak głaz, jak zaklęty, jak zamurowany a) «milczeć uporczywie, nie odzywać się zupełnie»: Co nam powiecie, obywatelu Wąsik? Co to Wąsik tak milczy jak grób? T. Różewicz, Opowiadania. b) «nie wyjawiać tajemnicy, nie zdradzać… …   Słownik frazeologiczny

  • prać — pot. Prać brudy «ujawniać, roztrząsać (publicznie) sprawy osobiste, rodzinne, intymne»: Skoro ktoś od dzieciństwa żył w przeświadczeniu, że brudów nie pierze się publicznie, jak ma przełamać się w gabinecie psychologa czy w grupie terapeutycznej? …   Słownik frazeologiczny

  • serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

  • ciągoty — blp, D. ciągotyot 1. pot. «pociąg płciowy, fizyczna skłonność do kogoś» Czuć ciągoty do kogoś. Ciągoty biorą kogoś. przen. «skłonności, upodobanie, zamiłowanie do czegoś» Ciągoty literackie. Ciągoty do śpiewu, do teatru. Mieć, zdradzać,… …   Słownik języka polskiego

  • ciup — ndm tylko w wyrażeniach: Buzia, usta, wargi w ciup «usta ściągnięte, zaciśnięte, mające wyrażać układność, skromność lub mające nie zdradzać myśli» …   Słownik języka polskiego

  • dążność — ż V, DCMs. dążnośćści; lm MD. dążnośćści 1. «chęć, pragnienie wykonania czegoś; zmierzanie do osiągnięcia celu; dążenie» Szlachetna, wytrwała dążność. Dążność człowieka do zaspokajania potrzeb. Dążność narodu do niepodległości. Dążność szlachty… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”