zebranie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zebrać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zebranie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zebranieań {{/stl 8}}{{stl 7}} zgromadzenie osób podejmujących jakieś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żebranie — n I rzecz. od żebrać … Słownik języka polskiego
spęd — Zebranie większej ilości ludzi, zwłaszcza wymuszone Eng. A mass meeting or a rally, especially if forced … Słownik Polskiego slangu
kodyfikacja — ż I, DCMs. kodyfikacjacji; lm D. kodyfikacjacji (kodyfikacjacyj) 1. «zebranie, usystematyzowanie, ujęcie czegoś w system pewnych norm» Kodyfikacja wiedzy o literaturze. Kodyfikacja dialektów w języku narodowym. 2. praw. «zebranie w jednolitą,… … Słownik języka polskiego
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
konferencja — ż I, DCMs. konferencjacji; lm D. konferencjacji (konferencjacyj) «zebranie, posiedzenie grona osób, np. przedstawicieli rządów, organizacji społecznych, partyjnych, naukowych itp. poświęcone omówieniu określonych zagadnień» Konferencja pokojowa.… … Słownik języka polskiego
konwentykiel — m I, D. konwentykielklu; lm M. konwentykielkle, D. konwentykielkli a. konwentykielklów przestarz. dziś żart. «zebranie organizacji, stowarzyszenia itp.; dawniej: zebranie sekty religijnej» Konwentykle rodzinne. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
otwarty — otwartyrci imiesł. bierny czas. otworzyć (p.) otwarty w użyciu przym. 1. «rozległy, obszerny, niczym nie okolony» Otwarte pola, równiny, stepy. Otwarty widok. ∆ Otwarty samochód, powóz itp. «samochód, powóz itp. bez dachu, odkryty, lub z… … Słownik języka polskiego
plenarny — ∆ Posiedzenie, sesja, zebranie itp. plenarne «posiedzenie, sesja, zebranie itp. ogólne, walne, z udziałem wszystkich członków jakiejś organizacji, partii, instytucji» ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
seans — m IV, D. u, Ms. seanssie; lm M. e ( y) 1. «zebranie, zgromadzenie ludzi, w czasie którego odbywa się jakiś pokaz, najczęściej filmowy» Seans filmowy. Seans rozpoczyna się, trwa, kończy się. Wszystkie seanse odbywały się przy pełnej widowni. ∆… … Słownik języka polskiego
