- zecerski
- \zecerskiscy«dotyczący zecera lub zecerstwa; używany przy składaniu tekstu w drukarni»
Błąd zecerski.
Materiał, skład zecerski.
Słownik języka polskiego . 2013.
zecerski
Look at other dictionaries:
blokada — ż IV, CMs. blokadaadzie; lm D. blokadaad 1. «system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa (koalicji państw), obiektu, miasta, twierdzy itp. w celu wymuszenia ustępstw terytorialnych, ekonomicznych, politycznych lub do kapitulacji»… … Słownik języka polskiego
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
czcionka — ż III, CMs. czcionkance; lm D. czcionkanek «materiał zecerski do składania, odlany z metalu lub tworzywa sztucznego, mający kształt prostopadłościanu, którego górna część zawiera tzw. oczko dające w druku odbitkę litery, cyfry, znaku itp.» … Słownik języka polskiego
drukarski — drukarskiscy «dotyczący drukarza, druku, drukarni, drukowania» Omyłki, błędy drukarskie. Klisza, maszyna drukarska. ∆ Arkusz drukarski «zadrukowana powierzchnia papieru zawierająca 32, 16, 8 lub 4 stronice, zależnie od formatu książki» ∆ Forma… … Słownik języka polskiego
justunek — m III, D. justuneknku, N. justuneknkiem; lm M. justuneknki druk. «materiał zecerski, niższy od czcionek, służący do wypełniania tych miejsc w składzie, które nie powinny dać odbitki w druku; ślepy materiał» … Słownik języka polskiego
kątownik — m III, D. a, N. kątownikkiem; lm M. i 1. bud. techn. «przyrząd stalowy w kształcie kąta prostego o równych lub nierównych ramionach używany do konstrukcji budowlanych lub okuć stolarskich» 2. bud. techn. «przyrząd do bezpośrednich pomiarów i… … Słownik języka polskiego
króbka — ż III, CMs. króbkabce; lm D. króbkabek druk. «przegródka w kaszcie drukarskiej zawierająca tylko jeden rodzaj czcionek lub materiał zecerski jednakowej wielkości» … Słownik języka polskiego
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
matryca — ż II, DCMs. matrycacy; lm D. matrycayc 1. cyber. «w obwodach połączonych: zespół elementów, takich jak np. diody, rdzenie magnetyczne, przekaźniki, przeznaczonych do wykonywania określonej funkcji, np. do przechodzenia z jednego systemu… … Słownik języka polskiego
ornament — m IV, D. u, Ms. ornamentncie; lm M. y 1. «element zdobniczy albo zespół tych elementów, stosowany w architekturze, sztukach plastycznych, rzemiośle artystycznym itp.» Ornament geometryczny, figuralny, roślinny, zwierzęcy. Ornament ludowy.… … Słownik języka polskiego
