zespalać

zespalać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zespalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zespalaćam, zespalaća, zespalaćają, zespalaćany {{/stl 8}}– zespolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zespalaćlę, zespalaćli, zespalaćspól, zespalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć poszczególne elementy w spójną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zespalać się – zespolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łączyć się w spójną całość; integrować się, wiązać się, jednoczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zespalać się z kimś duchowo. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrastać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrastać sięam się, zrastać sięa się, zrastać sięają się {{/stl 8}}– zrosnąć się, zróść się {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk IVb c, zrastać sięnę się, zrośnie się, zrośnij się, zrastać sięsłem się, zrósł się, zrastać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… …   Słownik języka polskiego

  • zespolić — dk VIa, zespolićlę, zespolićlisz, zespolićspól, zespolićlił, zespolićlony zespalać ndk I, zespolićam, zespolićasz, zespolićają, zespolićaj, zespolićał, zespolićany «połączyć w jedność; zjednoczyć, związać» Wspólny cel zespolił ludzi. Zespolił w… …   Słownik języka polskiego

  • komasować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komasowaćsuję, komasowaćsuje, komasowaćany {{/stl 8}}– skomasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć grunty, wykonywać komasację, scalać, zespalać :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aglomerować — ndk IV, aglomerowaćruję, aglomerowaćrujesz, aglomerowaćruj, aglomerowaćował, aglomerowaćowany 1. «skupiać, zespalać, stapiać» 2. techn. «poddawać procesowi aglomeracji» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • bratać — ndk I, brataćam, brataćasz, brataćają, brataćaj, brataćał «czynić braćmi, łączyć, jednoczyć, zespalać» Nieszczęście brata ludzi. bratać się «nawiązywać zażyłe, przyjazne, poufałe stosunki, być w bliskich stosunkach, przyjaźnić się» Bratać się z… …   Słownik języka polskiego

  • gwoździować — ndk IV, gwoździowaćdziuję, gwoździowaćdziujesz, gwoździowaćdziuj, gwoździowaćował, gwoździowaćowany med. «zespalać i unieruchamiać złamania kości, głównie długich, gwoździem z nierdzewnej stali, który umieszcza się w jamie szpikowej kości» …   Słownik języka polskiego

  • kojarzyć — ndk VIb, kojarzyćrzę, kojarzyćrzysz, kojarzyćarz, kojarzyćył, kojarzyćrzony 1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć» Kojarzyć pary. Kojarzyć kogoś w pary. ∆ zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”