Wspólny cel zespolił ludzi.
Zespolił w sobie różnorodne umiejętności, zalety.
Zespolić rozproszone siły, możliwości.
Zespolić się z kimś duchowo.
Słownik języka polskiego . 2013.
zespolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zespalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zespalać się – zespolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łączyć się w spójną całość; integrować się, wiązać się, jednoczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zespalać się z kimś duchowo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zespalać — → zespolić … Słownik języka polskiego
połączyć — dk VIb, połączyćczę, połączyćczysz, połączyćłącz, połączyćczył, połączyćczony 1. «spoić, złączyć mechanicznie, zespolić w jedność, w całość, powiązać, związać; zmieszać, zsumować» Połączyć końce sznurka, przewody. Połączyć mostem brzegi rzeki.… … Słownik języka polskiego
przyłączyć — dk VIb, przyłączyćczę, przyłączyćczysz, przyłączyćłącz, przyłączyćczył, przyłączyćczony przyłączać ndk I, przyłączyćam, przyłączyćasz, przyłączyćają, przyłączyćaj, przyłączyćał, przyłączyćany 1. «włączyć kogoś, coś do jakiejś całości; dołączyć do … Słownik języka polskiego
skojarzyć — dk VIb, skojarzyćrzę, skojarzyćrzysz, skojarzyćarz, skojarzyćrzył, skojarzyćrzony 1. «spowodować połączenie, związek kogoś, czegoś; powiązać, zespolić, zjednoczyć» Skojarzyć małżeństwo, parę. Skojarzyć dwoje młodych. 2. «połączyć ze sobą wrażenia … Słownik języka polskiego
skonsolidować — dk IV, skonsolidowaćduję, skonsolidowaćdujesz, skonsolidowaćduj, skonsolidowaćował, skonsolidowaćowany «zjednoczyć, połączyć zespolić; umocnić, utrwalić» Skonsolidować państwo, naród. skonsolidować się «ulec konsolidacji; zjednoczyć się, zespolić … Słownik języka polskiego
skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… … Słownik języka polskiego
sprząc — dk XI, sprzęgę, sprzężesz, sprząż a. sprzęż, sprzągł, sprzęgła, sprzęgli, sprzężony, sprzągłszy a. sprzęgnąć dk Vc, sprzącnę, sprzącniesz, sprzącnij, sprzącnął a. sprzągł, sprzącgła, sprzącgli, sprzącnięty, sprzącnąwszy a. sprzącgłszy sprzęgać… … Słownik języka polskiego
zestroić — dk VIa, zestroićstroję, zestroićstroisz, zestroićstrój, zestroićił, zestroićstrojony zestrajać ndk I, zestroićam, zestroićasz, zestroićają, zestroićaj, zestroićał, zestroićany «złączyć, zespolić coś z czymś w jedną, harmonijną całość;… … Słownik języka polskiego
