Słownik języka polskiego . 2013.
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… … Słownik języka polskiego
pościnać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pościnaćam, pościnaća, pościnaćają, pościnaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ściąć, zrąbać czegoś wiele : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pościnać drzewa w lesie. Pościnać zbyt wybujałe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zestalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zestalaćam, zestalaća, zestalaćają, zestalaćany {{/stl 8}}– zestalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zestalaćlę, zestalaćli, zestalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować zmianę czegoś w ciało stałe, skrzepnięcie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
