Palce zesztywniałe z zimna.
Bielizna zesztywniała na mrozie.
Na widok nieznajomego zesztywniała.
Słownik języka polskiego . 2013.
zesztywnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}sztywnieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… … Słownik frazeologiczny
gnat — m IV, D. a, Ms. gnacie; lm M. y 1. posp. «kość» Pies obgryzał gnaty. ◊ Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, porachować, policzyć komuś gnaty «pobić kogoś mocno, dotkliwie; zbić kogoś, stłuc» ◊ Nie czuć gnatów «być bardzo zmęczonym fizycznie» ◊… … Słownik języka polskiego
kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… … Słownik języka polskiego
pograbieć — dk III, pograbiećeją, pograbiećbiały, pograbiećbieli, pograbiećbiałe, pograbiećbiali «o rękach, nogach: (kolejno, stopniowo) zdrętwieć, zesztywnieć z zimna; o wielu osobach: utracić możność poruszania rękami, nogami na skutek zmarznięcia» Palce… … Słownik języka polskiego
skołowacieć — dk III, skołowaciećeję, skołowaciećejesz, skołowaciećej, skołowaciećciał, skołowaciećeli, skołowaciećciały, skołowaciećciali 1. «zesztywnieć pod wpływem jakiegoś silnego wrażenia; zdrętwieć» Język komuś skołowaciał. 2. «stać się półprzytomnym,… … Słownik języka polskiego
skostnieć — dk III, skostniećeję, skostniećejesz, skostniećej, skostniećniał, skostniećnieli, skostniećniały, skostniećniali 1. «stać się tkanką kostną; stać się twardym jak kość; stwardnieć» Mięso skostniało w lodówce. 2. «zdrętwieć, zesztywnieć z zimna lub … Słownik języka polskiego
zdrętwieć — dk III, zdrętwiećeję, zdrętwiećejesz, zdrętwiećej, zdrętwiećwiał, zdrętwiećeli, zdrętwiećwiały, zdrętwiećwiali «stać się drętwym, stracić czucie, ścierpnąć, zmartwieć; stracić możność poruszania się, zesztywnieć» Zdrętwieć z zimna. Rozprostować… … Słownik języka polskiego
sztywnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, sztywniećeję, sztywniećeje, sztywniećniał, sztywniećnieli {{/stl 8}}– zesztywnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić elastyczność; drętwieć; z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
