- zgiąć
- dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy - zginać ndk I, \zgiąćam, \zgiąćasz, \zgiąćają, \zgiąćaj, \zgiąćał, \zgiąćany1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć»
Rozprostować zgięte plecy.
Wiatr zginał gałęzie.
◊ Zginać przed kimś kark «upokarzać się, poddawać się czyjejś władzy»◊ Zginać przed kimś kolana «okazywać komuś cześć, korzyć się przed kimś»2. «nadać czemuś trwałą krzywiznę, kabłąkowaty, półkolisty kształt»Zgiąć pręt, drut.
zgiąć się - zginać się1. «schylić się, pochylić się»Zgiąć się w pół, w kabłąk, w pałąk, we dwoje.
Zgiąć się pod ciężarem czegoś.
2. «zostać zgiętym, zmienić kształt pod wpływem siły gnącej»Drut łatwo się zginał.
Słownik języka polskiego . 2013.