Aktor zgrywał się na scenie.
Zgrywać się przed publicznością.
Zgrywać się na oryginała, na wariata.
Zgrywać się przed całą klasą.
Słownik języka polskiego . 2013.
zgrywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgrywaćam, zgrywaća, zgrywaćają, zgrywaćany {{/stl 8}}– zgrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dostrajać do siebie brzmienie kilku instrumentów :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgrywać się — I – zgrać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić w grze dużą sumę pieniędzy lub wszystko; przegrywać wiele pieniędzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgrywać się w karty. Zgrać się do ostatniego grosza. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgrywać się — Zgrać się do (suchej) nitki zob. nitka 3 … Słownik frazeologiczny
zgrywać się — Zachowywać się w niekonwencjonalny lub niezwykły sposób, zwłaszcza w celu oszukania kogoś; wygłupiać się, żartować lub udawać Eng. To behave in an unconvential or unusual way, especially in order to fool someone; to pretend or play tricks … Słownik Polskiego slangu
zgrać — dk I, zgraćam, zgraćasz, zgraćają, zgraćaj, zgraćał, zgraćany zgrywać ndk I, zgraćam, zgraćasz, zgraćają, zgraćaj, zgraćał, zgraćany 1. «zharmonizować brzmienie paru instrumentów; zestroić» Zgrane instrumenty. Zgrać skrzypce z altówką, z fletem.… … Słownik języka polskiego
ważniak — pot. Odstawiać, strugać, zgrywać itp. ważniaka «zachowywać się jak bardzo ważna osoba, podkreślać znaczenie swej osoby»: (...) uważa się za kluczową figurę, pyszni się, zgrywa ważniaka i robi wokół siebie dużo szumu. Przekrój 26/2001 … Słownik frazeologiczny
odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… … Słownik języka polskiego
pajacować — ndk IV, pajacowaćcuję, pajacowaćcujesz, pajacowaćcuj, pajacowaćował pot. «błaznować, wygłupiać się, zgrywać się» … Słownik języka polskiego
ważniak — m III, DB. a, N. ważniakkiem; lm M. ci ważniakacy, te i, DB. ów pot. «ten, kto uważa siebie za ważną osobę, podkreśla ważność swojej osoby; zarozumialec» ◊ posp. Odstawiać, strugać, zgrywać ważniaka «udawać ważną osobę; podkreślać znaczenie, rolę … Słownik języka polskiego
z- — (w wyrazach, których tematy rozpoczynają się na samogłoskę lub spółgłoskę dźwięczną, a także na s, sz, h, np. zbieleć, zżąć, zsuwać, zszywać, zheblować) 1. «przedrostek nadający aspekt dokonaności czasownikom niedokonanym, np. zanalizować,… … Słownik języka polskiego
