zgrzytać

zgrzytać
ndk I, \zgrzytaćam, \zgrzytaćasz, \zgrzytaćają, \zgrzytaćaj, \zgrzytaćał - zgrzytnąć dk Va, \zgrzytaćnę, \zgrzytaćniesz, \zgrzytaćnij, \zgrzytaćnął, \zgrzytaćnęła, \zgrzytaćnęli, \zgrzytaćnąwszy
1. «wydawać, wywoływać, powodować zgrzyt»

Żwir zgrzytał pod stopami.

Tramwaje zgrzytały na zakrętach.

Zgrzytnęły hamulce.

2. «zwierać silnie zęby powodując ich zgrzyt, często wyrażając uczucie wściekłości, bólu itp. (zwykle w zwrocie: Zgrzytać zębami)»

Zgrzytać zębami ze złości.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zgrzytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgrzytaćam, zgrzytaća, zgrzytaćają {{/stl 8}}– zgrzytnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zgrzytaćnę, zgrzytaćnie, zgrzytaćnij, zgrzytaćnął, zgrzytaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać, powodować zgrzyt : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgrzytać — pot. Zgrzytać zębami «bardzo się złościć na kogoś lub na coś, okazywać gniew, wściekłość»: Kibice pamiętający czasy Jordana i Pippena zgrzytają zębami, patrząc jak ich drużyna bierze baty. CKM 5/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • zgrzytnąć — → zgrzytać …   Słownik języka polskiego

  • ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma …   Słownik frazeologiczny

  • скрежет — род. п. а, скреготать, скрежетать, укр. скреготати, скрегочу, скрегiт, род. п. оту скрежет , блр. скреготаць, скрыгаць скрежетать , др. русск скрежьтати, скрегътати, скрьгътати, русск. цслав. скръгътати, ст. слав. скрьжьтъ βρυγμός (Зогр., Мар.),… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • gęsi — Gęsia skórka «charakterystyczny objaw na skórze ludzkiej w postaci uwypukleń w okolicy torebek włosowych, wywołany zimnem lub silnymi emocjami»: (...) kościelny dzwoni w ten sposób, że dostaje się gęsiej skórki i ma się ochotę zgrzytać zębami. A …   Słownik frazeologiczny

  • chrobotać — ndk IX, chrobotaćoczę (chrobotaćocę), chrobotaćoczesz (chrobotaćocesz), chrobotaćocz, chrobotaćtał rzad. chrobotnąć dk Va, chrobotaćnę, chrobotaćniesz, chrobotaćnij, chrobotaćnął, chrobotaćnęła, chrobotaćnęli, chrobotaćnąwszy «wydawać, powodować… …   Słownik języka polskiego

  • chrzęścić — ndk VIa, chrzęszczę, chrzęścićcisz, chrzęść, chrzęścićcił chrząsnąć, chrząstnąć, chrzęsnąć, chrzęstnąć dk Va, chrzęścićnę, chrząśniesz, chrząstniesz, chrzęśniesz a. chrzęstniesz, chrząśnij, chrząstnij, chrzęśnij a. chrzęstnij, chrzęścićnął,… …   Słownik języka polskiego

  • ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

  • zgrzytanie — n I rzecz. od zgrzytać ◊ Płacz i zgrzytanie zębów «ewangeliczne określenie mąk piekielnych; dziś żartobliwie: ciężka sytuacja, zmartwienie, kłopot» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”