zjadliwy

zjadliwy
\zjadliwywi, \zjadliwywszy
1. «skłonny do robienia innym przykrości; sprawiający przykrość; złośliwy, dokuczliwy, uszczypliwy, szyderczy»

Zjadliwy krytyk, satyryk.

Zjadliwy dowcip, przytyk, żart.

Zjadliwa krytyka, satyra.

Zjadliwa drwina, ironia.

Czyjeś zjadliwe słowa.

Zjadliwy ton czyjejś wypowiedzi.

Powiedzieć coś ze zjadliwym uśmiechem.

Robić zjadliwe uwagi.

2. «o drobnoustrojach chorobotwórczych: rozmnażający się w zaatakowanym organizmie i wytwarzający w nim jady, zatruwający organizm jadami; o chorobach, czynnikach zewnętrznych: niszczący, trawiący organizm, szkodliwy»

Zjadliwe bakterie, zarazki.

Zjadliwe wyziewy z kominów fabrycznych.

Zjadliwy pył wdzierał się do płuc.

3. żart. «nadający się do jedzenia; dość smaczny»

Ta potrawa jest zupełnie zjadliwa.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zjadliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zjadliwywi, zjadliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do sprawiania komuś przykrości, szydzenia z kogoś; będący wynikiem tego; złośliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjadliwy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» …   Słownik języka polskiego

  • dowcip — m IV, D. u, Ms. dowcippie; lm M. y 1. «powiedzenie zawierające treść komiczną, pobudzające do śmiechu; anegdota, żart, kawał» Niewinny, nieprzyzwoity, niewybredny, zjadliwy dowcip. Sadzić się, silić się na dowcipy. Powiedzieć dowcip. Sypać… …   Słownik języka polskiego

  • ezopowy — ezopowywi «będący w stylu bajek Ezopa; zwięzły i trafny, dowcipny, zjadliwy, cięty» Ezopowy język, styl. Morał ezopowy …   Słownik języka polskiego

  • gryzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. gryźć (p.) gryzący w użyciu przym. «wywołujący ból, piekący, ostry» Gryzący dym. Gryzący smak, zapach. przen. a) «złośliwy, zjadliwy» Gryzący dowcip. Gryząca ironia, satyra. b) «sprawiający przykrość,… …   Słownik języka polskiego

  • odwet — m IV, D. u, Ms. odwetwecie, blm 1. «odwzajemnienie złem za zło, odpłacenie tym samym, oddanie wet za wet; zemsta» Odwet za upokorzenie, za doznane krzywdy, za klęskę. Chęć, żądza odwetu. ◊ Wziąć, brać na kimś odwet «pomścić się, mścić się na kimś …   Słownik języka polskiego

  • paszkwilancki — «mający charakter paszkwilu; charakterystyczny dla paszkwilanta; zjadliwy, szyderczy» Paszkwilancki utwór. Literatura paszkwilancka …   Słownik języka polskiego

  • sarkastyczny — sarkastycznyni «odznaczający się sarkazmem, pełen sarkazmu; zjadliwy, złośliwy, ironiczny, szyderczy» Sarkastyczny krytyk. Sarkastyczny ton, uśmiech. Sarkastyczne słowa. Sarkastyczne usposobienie …   Słownik języka polskiego

  • szyderczy — «właściwy szydercy, nacechowany szyderstwem, zawierający szyderstwo; drwiący, zjadliwy, kpiarski» Szydercze słowa, spojrzenia, uwagi. Szyderczy ton, uśmiech …   Słownik języka polskiego

  • uszczypliwy — uszczypliwywi, uszczypliwywszy «dokuczliwy, zjadliwy, złośliwy; świadczący o czyjejś złośliwości» Uszczypliwa uwaga. Być uszczypliwym. Uszczypliwe słowa, dowcipy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”