złagodnieć

złagodnieć
dk III, \złagodniećeję, \złagodniećejesz, \złagodniećej, \złagodniećniał, \złagodniećeli, \złagodniećniały, \złagodniećniali
1. «stać się łagodnym, łagodniejszym, bardziej pobłażliwym; stracić surowość»

Złagodnieć pod wpływem czyichś próśb.

Nauczyciel, wychowawca złagodniał.

Twarz mu złagodniała w uśmiechu.

2. «stracić na sile, na intensywności»

Wiatr, mróz złagodniał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • złagodnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}łagodnieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pofolgować — dk IV, pofolgowaćguję, pofolgowaćgujesz, pofolgowaćguj, pofolgowaćował 1. pot. «pozwolić na coś, okazać pobłażanie; dać folgę, sfolgować» Pofolgować komuś w obowiązkach, w pracy. Pofolgować sobie z robotą. 2. pot. «zmniejszyć siłę natężenia,… …   Słownik języka polskiego

  • roztajać — dk IX, roztajaćję, roztajaćjesz, roztajaćtaj, roztajaćjał «przestać być zamarzniętym, zmarzniętym, pozbyć się pokrywy lodowej, śnieżnej; o śniegu, lodzie: tając roztopić się, rozpuścić się, stopnieć; rozmarznąć» Drogi roztajały. Lody, śniegi… …   Słownik języka polskiego

  • spotulnieć — dk III, spotulniećeję, spotulniećejesz, spotulniećej, spotulniećniał, spotulniećnieli, spotulniećniały, spotulniećniali «stać się potulnym; spokornieć, złagodnieć, ścichnąć» Dziecko spotulniało. Ktoś spotulniał po odbyciu kary …   Słownik języka polskiego

  • stopnieć — dk III, stopniećeje, stopniećniał, stopniećniały «zwykle o lodzie, śniegu: przejść w stan płynny; stopić się» Lód, śnieg stopniał. Masło stopniało pod wpływem ciepła. przen. a) «zmaleć, zniknąć» Kapitał, majątek stopniał w ciągu kilku lat. b)… …   Słownik języka polskiego

  • udobruchać — dk I, udobruchaćam, udobruchaćasz, udobruchaćają, udobruchaćaj, udobruchaćał, udobruchaćany «powściągnąć czyjś gniew, urazę, sprawić, że ktoś przestaje się gniewać; ułagodzić, uspokoić, przebłagać» Udobruchać rozgniewanego kolegę. Udobruchać… …   Słownik języka polskiego

  • zelżeć — dk III, zelżećeje, zelżećlżał «stać się lżejszym, łagodniejszym, mniej intensywnym, mniej ostrym; zmniejszyć się, złagodnieć, osłabnąć» Ból, mróz upał zelżał. przen. Napięcie wśród słuchaczy zelżało …   Słownik języka polskiego

  • łagodnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, łagodniećeję, łagodniećeje, łagodniećniał, łagodniećnieli {{/stl 8}}– złagodnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się dobrotliwym, bardziej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pofolgować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pofolgowaćguję, pofolgowaćguje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozwolić na coś, stać się łagodniejszym, mniej wymagającym; zmniejszyć wysiłek; pozwolić na odpoczynek : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • roztajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, roztajaćję, roztajaćje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestać być zamarzniętym; roztopić się, rozpuścić się, stopnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód na rzece roztajał. Śnieg roztajał …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”