złagodzić

złagodzić
dk VIa, \złagodzićdzę, \złagodzićdzisz, \złagodzićgodź a. \złagodzićgódź, \złagodzićdził, \złagodzićdzony - rzad. złagadzać ndk I, \złagodzićam, \złagodzićasz, \złagodzićają, \złagodzićaj, \złagodzićał, \złagodzićany
1. «uczynić łagodnym, łagodniejszym, mniej surowym»

Złagodzić obyczaje.

Złagodzić wyrok sądowy, orzeczoną karę.

Złagodzić rygory, zakazy.

2. «uczynić mniej intensywnym, uciążliwym, przykrym, zmniejszyć natężenie występowania czegoś; osłabić»

Złagodzić ból lekarstwem.

Złagodzić napięcie, rozdrażnienie.

Ostre światło lampy złagodzone abażurem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • złagodzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}łagodzić II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • złagadzać — → złagodzić …   Słownik języka polskiego

  • łagodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łagodzićdzę, łagodzićdzi, łagodzićgodź || łagodzićgódź, łagodzićdzony {{/stl 8}}– załagodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zażegnywać, powściągać coś, co jest gwałtowne, burzliwe : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ból — m I, D. bólu; lm M. bóle, D. bólów 1. «wrażenie zmysłowe, cierpienie powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę» Dotkliwy, ostry, przejmujący ból. Ból gardła, zęba. Ból w boku, w kolanie. Cierpieć na ból (bóle) głowy. Jęczeć, wić się z… …   Słownik języka polskiego

  • kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

  • osłodzić — dk VIa, osłodzićdzę, osłodzićdzisz, osłodź a. osłódź, osłodzićdził, osłodzićdzony osładzać ndk I, osłodzićam, osłodzićasz, osłodzićają, osłodzićaj, osłodzićał, osłodzićany, tylko dk «uczynić coś słodkim przez dodanie cukru, sacharyny itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • rozładować — dk IV, rozładowaćduję, rozładowaćdujesz, rozładowaćduj, rozładowaćował, rozładowaćowany rozładowywać ndk VIIIa, rozładowaćowuję, rozładowaćowujesz, rozładowaćowuj, rozładowaćywał, rozładowaćywany 1. «pozbawić coś ładunku, opróżnić coś z ładunku;… …   Słownik języka polskiego

  • sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są …   Słownik języka polskiego

  • zatrzeć — dk XI, zatrzećtrę, zatrzećtrzesz, zatrzećtrzyj, zatrzećtarł, zatrzećtarty, zatrzećtarłszy zacierać ndk I, zatrzećam, zatrzećasz, zatrzećają, zatrzećaj, zatrzećał, zatrzećany 1. «trąc uczynić coś niewidocznym, niewyraźnym, usunąć ślady czegoś na… …   Słownik języka polskiego

  • nieutulony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieutulonyleni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się utulić, złagodzić, pocieszyć; nieukojony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieutulony smutek po śmierci matki. Nieutulony żal, płacz. Być nieutulonym po stracie dziecka.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”