złakomić

złakomić
dk VIa, \złakomićmię, \złakomićmisz, \złakomićom, \złakomićmił, \złakomićmiony
«nęcąc czymś (jakąś korzyścią) zachęcić, namówić kogoś do czegoś»

Złakomić kogoś możliwością łatwych zarobków.

złakomić się
1. «ulec chęci zjedzenia czegoś; połakomić się na coś»

Złakomić się na tort.

2. «ulec chęci zagarnięcia, zdobycia czegoś; połaszczyć się»

Złakomić się na duży majątek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • złakomić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, złakomić sięmię się, złakomić sięmi się {{/stl 8}}{{stl 7}} ulec chęci zjedzenia lub zdobycia, ukradzenia itp. czegoś; połakomić się, połaszczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złakomiła się na kremówkę. Szpak złakomił… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”