Złowić karpia, leszcza.
Złowiono w sieci kilkanaście zajęcy.
Złowić kogoś na piękne słówka.
Słownik języka polskiego . 2013.
złowić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}łowić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łowić – złowić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}uchem {{/stl 13}}{{stl 7}} słuchać czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łowił uchem odgłosy dochodzące zza ściany. Złowił uchem dziwny szmer. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłowić — dk VIa, wyłowićwię, wyłowićwisz, wyłowićłów, wyłowićwił, wyłowićwiony wyławiać ndk I, wyłowićam, wyłowićasz, wyłowićają, wyłowićaj, wyłowićał, wyłowićany 1. «łowiąc zabrać, wydobyć skądś; także: złowić wszystko do ostatniej sztuki, złowić wiele… … Słownik języka polskiego
łowić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łowićwię, łowićwi, łów, łowićwiony {{/stl 8}}– złowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} łapać jakieś zwierzę (zwierzęta), zazwyczaj ryby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łowić ryby na wędkę, do sieci. Łowić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lep — 1. Brać, wziąć, złapać kogoś na lep, na plewy «kusić, skusić, wabić, zwabić, zwodzić, zwieść kogoś»: Przez wiele lat, zdając sobie sprawę z tego, że wyglądam na słodką kobietkę, starałam się być zasadnicza, ostra i taka, której nie można wziąć na … Słownik frazeologiczny
karpik — m III, DB. a, N. karpikkiem; lm M. i zdr. od karp Złowić karpika … Słownik języka polskiego
okoń — m I, DB. okońonia; lm M. okońonie, D. okońoni «Perca fluviatilis, drapieżna ryba słodkowodna z rodziny okoniowatych, o ubarwieniu zmiennym (w zależności od miejsca występowania), od mosiężnożółtego do zielonego, z poprzecznymi ciemnymi smugami na … Słownik języka polskiego
pojmać — dk IX, pojmaćmę, pojmaćmiesz, pojmaćmij, pojmaćał, pojmaćany 1. przestarz. «schwytać, porwać, wziąć do niewoli; złowić» Pojmać zbiega. 2. daw. «przyłapać, przychwycić na czymś» … Słownik języka polskiego
szczupaczek — m III, DB. szczupaczekczka, N. szczupaczekczkiem; lm M. szczupaczekczki zdr. od szczupak Złowić małego szczupaczka … Słownik języka polskiego
ułowić — dk VIa, ułowićwię, ułowićwisz, ułów, ułowićwił, ułowićwiony rzad. «ująć, schwytać kogoś lub coś, zwykle o schwytaniu ryb, zwierząt (na wędkę, w sieć, w sidła); złowić» Ułowić dużego karpia. Ułowić kuropatwy w sidła. ◊ Ułowić uchem, okiem… … Słownik języka polskiego
