złożony

złożony
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. złożyć (p.)
złożony w użyciu przym.
1. «składający się z czegoś, zbudowany z kilku (z wielu) części, elementów; mający skomplikowaną budowę, konstrukcję, strukturę»

Cząsteczki, mechanizmy złożone.

∆ Węglowodany złożone, cukry złożone «węglowodany, cukry ulegające rozkładowi na cukry proste»
jęz. Orzeczenie złożone «orzeczenie wyrażone za pomocą imiesłowu, przymiotnika, przysłówka, rzeczownika lub bezokolicznika, łączące się z podmiotem za pośrednictwem słowa posiłkowego»
∆ Wyrazy złożone «wyrazy powstałe z połączenia dwóch (lub kilku) wyrazów; należą do nich zrosty i złożenia, np. Białystok, Wielkanoc, językoznawstwo, żelazobeton, wodorost, zimotrwały, roponośny, staro-cerkiewno-słowiański»
∆ Zdanie złożone «zdanie składające się z dwóch lub kilku zdań pojedynczych, stanowiące całość pod względem treści i formy»
∆ Zdania złożone podrzędnie «zdanie składające się ze zdań pozostających ze sobą w związku zależności»
∆ Zdanie złożone współrzędnie «zdanie składające się ze zdań wzajemnie się uzupełniających, ale składniowo niezależnych»
mat. Liczba złożona «każda liczba naturalna, która nie jest liczbą pierwszą»
2. «nieprosty, skomplikowany, zawiły»

Złożone zagadnienie.

Złożona tematyka.

Złożone zjawisko.

Była to natura złożona.

3. bot. złożone «Compositae, rodzina roślin dwuliściennych, zrosłopłatkowych, obejmująca kilkanaście tysięcy gatunków, głównie zielnych, o kwiatach obupłciowych, bardzo drobnych, zebranych w kwiatostan - koszyczek; rosną na całej kuli ziemskiej, należą do tej rodziny między innymi rośliny warzywne (np. sałata), przemysłowe (np. słoneczniki), ozdobne (np. dalie, złocienie) i chwasty (np. oset)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • złożony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} składający się z wielu elementów, mający skomplikowaną budowę, strukturę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złożony mechanizm. Wyraz złożony. Zdanie złożone.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • biliterowy — «złożony z dwóch liter; dwuliterowy» Krzyżówka biliterowa. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • cienkowłóknisty — «złożony z cienkich włókien; mający cienkie włókna» Cienkowłókniste korzenie traw. Cienkowłókniste mięso …   Słownik języka polskiego

  • członiasty — «złożony z członów; pierścieniowaty» …   Słownik języka polskiego

  • członowy — «złożony z członów, podzielony na człony» Członowa budowa nóg stawonogów …   Słownik języka polskiego

  • czterogłosowy — «złożony z czterech głosów» ∆ Chór czterogłosowy «chór wykonujący utwory skomponowane na cztery głosy» ∆ Utwór czterogłosowy «utwór skomponowany na cztery głosy» …   Słownik języka polskiego

  • dwoisty — «złożony z dwóch części; mający dwie postaci; podwójny, dwojaki» Dwoisty kłos. Dwoista natura czegoś. ∆ szt. Dwoisty obraz «obraz, w którym przedmiot przedstawiony daje się dwojako interpretować, np. jako ruina domu i zarazem ludzka głowa;… …   Słownik języka polskiego

  • dwucyfrowy — «złożony z dwu cyfr» Liczby dwucyfrowe …   Słownik języka polskiego

  • dwuczęściowy — «złożony z dwu części, zawierający dwie części, dwie jednostki» Dwuczęściowa suknia. Dwuczęściowy kostium kąpielowy, plażowy …   Słownik języka polskiego

  • dwuseryjny — «złożony z dwóch serii; wykonywany w dwu częściach, partiach, odcinkach» Film dwuseryjny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”